Өлеңдер ✍️

Көңілсіз бақ. Қорқамын тегі неден, 
сан тараптар айырды сені менен. 
мың жапырақ билейді жүрек болып, 
маңдайдағы жазмыштың желіменен. 


содан ба екен, кісінеп құлын-арман, 
тұрса дағы таппадым жылынар маң. 
күз келеді тағы да нөсер болып, 
иығына бұлттардың бұрымы ауған. 


сыр қалықтап көңілдің ғаршысында, 
сен айналдың сағымның жаршысына. 
мұңым келді оралып қайта маған, 
күлкім кетті – көзіңнің тамшысында. 


...сары жолдар, сары бақ, Күнсіз көгім, 
қайтқан құстар құрап тұр мұң тізбегін. 
қолға ұстатып бір уыс сағынышты, 
бақытымды ұрлады бұл Күз менің.