Өлеңдер ✍️

Жазғыра алмас жүрегім кеткен "досты"

Тек аяймын—жанарың төккен жасты.

Бұл қалада бәрі бар—

Тек сен жоқсың...

Тек сен жоқсың...

Құдай-ау, неткен жақсы!..

Сезім бұлқып, ой қалқып алып-ұшқан,

Сағыныштың сен жайлы - бәрі дұшпан!

Көшелерде кептелген көліктердей,

Санам іші—сан күдік сабылысқан...

Бүгін де ұзақ бой жазып жүргім келді,

Еске алармыз ертең-ақ бұл күндерді.

Аңсадың не шаршадың қызықтырмас,

Ақтөбеге—бәрібір!

Білдің бе енді?!

"Жоққа" сіңіп, жұтылған хабарымдай,

Сағыныштың сап-салқын самалындай,

Үмітіңді үгітіп, үркітетін—

Ойладың ба қатал деп қала мұндай?!

Ойламадың...

Ой қамад(ы) дерттен жаман:

Оралуға болмас па өткенге адам?

Бұл қалада бәрі бар—

Тек сен жоқсың...

Тек сен жоқсың...

Құдай-ау, неткен жаман!..