Өлеңдер ✍️

  10.02.2023
  158


Автор: Ділдә УӘЛИБЕК

* * *

Мен оны шаршадым күтуден,


Күтуден содан соң көктемді.


Көктем тек бір құшты көк белді.


Ол болса бір xатпен шектелді.


...Сағаттың сыртылы тым суыт,


Тыныштық әуені тұншығып,


Күрсіндім.


Күбірлеп ішімнен:


 


Жоқ!


 


Мен емес,


сәуірдің жанары


қараша мұңымен мөлт еткен.


Мен емес әлсіздік көрсеткен!


Құстар ғой іздеп кеп жайлылық,


Таба алмай тау асқан қайрылып,


Сұңқылы үзіліп барады...


 


Тек күту.


Іңірде, таңда - осы.


Сіңіріп күп-күңгірт бояуды


төңірек.


Тағы түн таянды.


Сұраймын шарасыз көк белден:


Түбінде келетін көктем мен,


Түбінде келмейтін адамды


Күтудің қажеті бар ма осы?!




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу