Өлеңдер ✍️

Қызым алса қолына қылқаламын,

Жібереді құлпыртып Түн ғаламын!

Шалқалатып алдымен Ай салады,

Ғарыш жаққа жетелеп ой-сананы.

Бір қарасаң, таңғандай Түн есінен,

Ай ішінде қыз отыр жүресінен.

Жерден барған жан, сірә, күндіз қашып?!

Жанарынан ойнайды жұлдыз шашып.

Міне-міне, бұлт салды шөкімдей-ақ,

Аймен, Қызбен қоштасты өкінбей-ақ.

Есесіне, жауынды сіркіретті,

Жай ойнатып, Аспанды күркіретті.

Жаратпады оныда. Құс ұшырды!..

Суреті – түсініксіз, түсі сынды.

Жанарынан бір мезет жалқын атып,

Күн шығарды төбеге жарқыратып!

"Тоқта!" – дедім, сәл ғана жөткерініп.

Келе жатыр үйімде Көктем еніп!..