Өлеңдер ✍️

Күнделікті тұрмыстың қайталанбайтыны секілді,
Немесе керісінше қайталанатыны секілді,
Азанда өмір жейде киюден басталады.

Киімім кебінім секілді,
Қайнаған су толы стакан ішіне,
Тым ұзақ тесіле қараймын.
Мен, сосын, жуамын қолымды, күнәмді жуғандай сабынмен.

Айнаға қараймын айналар ішінен,
Айналар ішінде ағарған шашым бар...

Аспанға тесіле беремін несіне,
Төртбұрыш қабырға ішінен,
Қағаздың бетіне үлкендеу шеңбердің суретін саламын,
Сол шеңбер ішінде жоғалтып алардай өзімді,
Адасып кетердей өзімнен,

Қабырға сыртынан унитаз сар етті, күннің күркірін,
Дюшан мен Кафканы,
Өмірі көрмеген өзімді және дәл сондай көршімді есіме түсірді,

Мен ештеңе ойлаған жоқпын.
Je ne comprends pas!