Өлеңдер ✍️

  09.02.2023
  206


Автор: Еділбек Дүйсен

Үзілген жапырақ

Сары ала айналам,
Отырмын. Бау іші.
Құстардың сайраған,
Тым сирек дауысы.

Бойжеткен-теректе,
Жалғыз тал жапырақ.
Желменен желөкпе,
Тұр байғұс қалтырап...

Ұшырып құлатты,
Құйын кеп сорына.
Көбелек сияқты,
Қонды кеп қолыма.

Қалайша жайланам,
Жатыр ол бүрісіп.
Жасыл шақ жайнаған,
Жалт етті-ау жылысып.

Мұратын күн ұғып,
Тұратын биікте.
Бір күні жұлынып,
Түсерін біліп пе?!

Көңілім қалғандай,
Сұрланған жүзіңнен.
Жапырақ-армандай,
Үміттей үзілген.

Тағдырдың мазағы,
Қас-қағым, қазір-ау.
Жапырақ ажалы -
Бұтақтан ажырау!

Бұл жай, сыр толғайды,
Алатын сабақты ұқ.
Кеткендер оңбайды,
Тамырын талақ қып.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу