Өлеңдер ✍️

Азаулының аспаны ала шуда, 

Ақ мамық бұлт қалқуда, жарасуда. 

Қазан айы. 

Мен келдім Дон жағалап, 

Қайғысызда семіріп қара суға. 

Қызыл ала, сары ала, жасыл ала, 

Ағаштардың сыр шертті басы маған. 

Орманы аман тұрсын қара жердің, 

Тамырынан тарайтын осы ғалам. 

Еділ басын бұлт басқан ақ түбіттей, 

Тәңір бізге сыйлаған тәтті үміттей. 

Ер Доспамбет бабамды есіме алып, 

Төгіп алдым көзімнен жасты ірікпей. 

Аспаннан қыпшақтардың сырғиды үні, 

Ескі әуеннен оянып жыр құйғыды. 

Қазтуғанның саңқылдар қаз дауысы, 

Тұлпар мінген бір тұтам ту құйрығы. 

Қобыз қайда, ел қайда, жылқы қайда, 

Сылабандар сырыңды аш, түркі қайда? 

Түмен ғасыр болғандай кешегіге, 

Түк білместей түріңді-ай, Украина! 

Ескі елестер жүйткиді Дон жағалап, 

Сап алтынның өңіндей оңған алап. 

Алып темір қанатты құсқа мініп, 

Бұлт үстінде отырмын жолға қарап.