Өлеңдер ✍️

  01.12.2022
  138


Автор: Александр Пушкин

К....

Сұрай көрме,
Сары уайымға салынып,
Неге жүрем шатты күнде қамығып,
Неге өмірге мұңлы көзбен қараймын,
Тәтті ұйқыда жатуға да жалығып.
Сұрай көрме, суық қаным жайпаған,
Қалай сөнді деп махаббат айта алам,
Сүйіктім деп атамаймын ешкімді,
Бір сүйген жан күйіп, жанбас қайтадан.
Бақыт көрген бақытты өзге білмейді,
Аз мезеттік рахатқа жан гүлдейді:
Жастық шақ пен шат құшақтың орнында,
Сал бойыңды сары уайым билейді.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу