Өлеңдер ✍️
Өлеңдер ✍️
07.10.2022
126
ЖАРЫМНЫҢ ЖАНАРЫ
Жарымның асыл көздері нəркес ферузадай көкпеңбек,
Жап-жасыл анау теңіз сынды жағаға көбік төккен кеп.
Тоғыз жыл өтті,
Қартайдық мүлдем,
Абақтыда отырмын,
Сол жарымды, көкпеңбек көзді
Көп жылдар болды өпкем жоқ.
Бетті əжім басып, қартайып ерте,
Өтеміз бе осылай, сүйіктім?
Жоқ! Кəріліктен емес қой
Дағы осы бір шерлі күйіктің!
«Қартаю!» деген – ешкімді сүймей өмірден мына түңілу,
Өзіңмен өзің оңаша болу, қол жетпес арман биік күн.
Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter