«Дариға-жүрек» поэмасы - Мұқағали Мақатаев
Болған- ды менде бір жеңге,
Жылайтын еді бір демде,
Күлетін еді бір демде;
Күлетін еді күллі әлем,
Дариға жеңгем күлгенде;
Жас тамып жасыл бүрлерден:
Қарағай....
Болған- ды менде бір жеңге,
Жылайтын еді бір демде,
Күлетін еді бір демде;
Күлетін еді күллі әлем,
Дариға жеңгем күлгенде;
Жас тамып жасыл бүрлерден:
Қарағай....
Біз мына күйкі тіршіліктің қамымен жүріп, дәл қасымызда үндемей-түндемей, ешкімге де дабыра қылмай, қолынан келгенше жұртқа жақсылық жасап жүрген жандарды байқай да бермейміз. Одан да бізге әкім не жеп қойдды, кім кімді тонап кетті болмаса кім кімді басып-жаншып кетті деген қауесет пен ақпараттар жанымызға жақын, жүрегімізге жылы тиетін секілді.
Өр рухты қазақтың тектілері,
Найзадай намыстары көк тіледі.
Арқаланып алдыңда мен сөйлейін,
Жырға қосып Бурабайдай текті жерді.
Жырларымды қондырып қанатына,
Алып ұшып көктемнің....
Кең Жылыойым, туған жерім, мекенім!
Әнге қосып, сені жырлап өтейін.
90 жылдық мерейлі сенің тойыңа,
Жүрегімнен жырымды арнап кетейін.
Туған жерім ыстық әркез өзіме,
Жүрегімнен жыр туған, арналады өзіңе.
Жылыойым менің , әсем....