Бұл өлім қайда жоқ:
Жарқыраған айда жоқ,
Күркіреген күнде.....

Қоғалы көл, нар қамыс,
Қар үстінде от жанар.
Баласы жаман туғанның
Әкесін түйе үстінде ит қабар.

Қона берсе, жерің азар,
Шаба берсе, елің азар.
Жасай берсе ерің азар.
Ерің азған кезінде елің азар.

Дүние деген шолақ депті,
Жан кеудеге қонақ депті.
Ақырет деген бір киім,
Алып қайтар сол-ақ депті.

Өлімнен құтылмайсың қашсаңдағы,
Атадан арыстан туып ассаң-дағы,
Алладан шыныменен бұйрық келсе,
Жұлдыз да жерге түсер....

Жарға біткен жаңғақты
Жаннан безген жан жейді.
Қабырғадан саз кешіп,
Жүк сүйреген.....

Ағайын жат болады, алыс болса,
Жат та жақын болады, таныс болса.
Дұшпан түгіл. Достарың табалайды,
Аяғың бір нәрседен.....

Кәрі өлсе, соққан дауыл тымғандай-ақ,
Жас өлсе, бәйтерегің сынғандай-ақ.
Жігіттер, жас уақытты босқа өткізбе,
Дағдыр деген көз ашып жұмғандай-ақ.

Бір жаста, екі жаста бесіктемін,
Бес жаста тәңірім берген несіптемін.
Алты жаста қайыңның тозындаймын,
Жеті жаста ойпаң жер бозындаймын,
Он жасымда сүт емген.....

Бақыт, дәулет, мал бітерде ырыс қонар,
Ынтымағы ағайынның дұрыс болар.
Бала пайда күнем болар,
Жалшы жауынгер болар.
Келін епті болар,
Көп көрініп жау.....