Көзімді аштым,саулаған жаңбыр,бұлтты аспан,

Жатырмын аяқ астында-жолда жұрт басқан.

Суық бетонның ызғары тесіп кеудемді,

Тұншықтым желге есінен әбден алжасқан.

Тоғыз ай бойы жатыр ем жылы құрсақта,

Неге сырт тептің,кез болдым қалай бұл шаққа?

Анам-ау күнін көрер едік қой Алланың

Қара су, қара нанға да тәубе қылсақ та.

– Халқымыздың тарихында сәбиді далаға қалдырған оқиға болған емес. Алайда БАҚ арқылы көріп отырғанымыздай, бүгінгі таңда көкек аналар жаңа туған сәбилерін далаға, қоқыс жәшіктеріне, әжетханаға тастап кету жағдайларының қатары көбейіп кетті.

Біз қазақ халқы бұндай жағдайларға қарсымыз. Әрбір....