Құлақта алыс
Алпыс жыл бойы қалды ызың.
Жыл басы деген жалғыз күн,
Қадірінді ұқпай
Кетіп ек тәңір танымай,
Адасып қайта
Жолықтың бізге, Наурызым!

Сен қажет болдың біздерге,
Қанағат таппай.....

Қарайып жарқабақтар күн ыстаған,
Қырдан қар төмен қарай жылыстаған.
Тосады жалпақ дала күнге жонын,
Денесін жазайық деп құрыстаған.

Жөнкіген көшпелі бұлт бір де тынбай
Ақырын төмендейді.....