Жирен тұлпар – іштен туа қасқа бас,
Молла мінсе, дұғасынан тастамас.
Бермейтін-ақ атым еді, қайтейін,
Бес моторлы самолетке баспа бас.

Таңда өзі ашып тақтай қақпа есігін,
Шыбынға да тигізбейтін......

Біраз тілді үйренгем жоқ тегіннен,
Бір кісідей білем барлық мұраны.
Шоң кеңсеге ертең барар едім мен,
Сені көргім келеді де тұрады.

Сағыныштың күш-қайраты неге осы
Мақсатыңды жерге....

Алдынан сөре, артынан қиқу таялса,
Бұзаутіс қамшы бұтынан шақса шаянша,
Құлажирен ат құйқылжып шығып баянша,
Құла бір дөңнен құйқылжыр еді қоянша.

Арқасы қозса, ылди ма, өр ме, елемей,
Зымырар еді сындарлы......

1946 жылғы 3 сәуірде Қызылорда облысының Қармақшы ауданында туылған. ҚазҰУ-дің филология факультетін бітірген. Мерзімді баспасөзде, «Жазушы» баспасында, Қазақ телеайнасында қызмет істеген. 1976 жылдан бастап еркін шығармашылықпен айналысқан.
Оның алғашқы өлеңдері мектеп қабырғасында жүргенде-ақ......

Сенен басқа
Тірлікте жоқ тілегім.
Жүрегіме сағыныш көп түнеді.
Үнсіз кетсең,
Кінәлі сен емессің,
Барлық пәле поштадан деп білемін.
Сені ойласам,
Мұңлымын......

Жаңа оянған жас қазақ,
Қонақ келді ордаңа.
Қонағыңды құрметте
Көрсетсін үлгі далаңа...
Айтайын ба, ертені,
Баяғыда ертегі,
Ертегі еске.....

Тоғыз қабат тұрғын үй бой көтерді түстіктен,
(Тоғыз айлық іс біткен).
Жеті балдық күшпенен сілкіп көріп сынады,
Уа, алақай, алақай,
Төтеп берді,
шыдады.
Сыннан өту болды......

Мәңгілік сапарына бұрып бетті –
Дегенде Қайым ағаң жүріп кетті.
Қабынып жан-жүрегім қара бұлттай,
Жанардан сел-жаңбырын үріп төкті.

Қарадым жалтақ-жалтақ жан-жағыма,
Өкіндім қапы айрылып.....

Ол қашып келеді...
Артында – қуғыншы...
Алдында – бейтаныс Атамекен...

Үш күн бойы нәр татқан жоқ. Тілі аузына сыймай шөлдеп келеді. Қарбытып асаған қасат қар тамағын қарып, ішегін ұлардай шулатты. Бейбақ бір қырды асқанда алдынан мөлдір көлшік.....

Асар тауын, қонар жерін жобалап,
Алуға оның мұршасы жоқ. Обал-ақ.
Арты – ақ боран,
Алды – Атажұрт аңсатқан,
Ақ кірпідей келе жатыр домалап.

Домалап кеп кіріп кетті көрге бір,
Ол аюдың апаны екен....