Табжылмас та аттамас,
Текше-текше тақта тас .
Маңқиып тұр көл кешіп,
Маңында жоқ бақталас.

Қыз-Тасы — ер сақшыдай,
Дара тұлға жақсыдай.
Тасыр, түлей мәңгүртке
Шайқы-бұрқы......

Қыз-Тасына қиялап,
Өрмеледі өңкей жас.
Барда қуат-тиянақ,
Таямын деп қорынбас.

Бұрғыдайын бұралған,
Оратылған ұңғы......

Кей дөкей келер тойға қонжимаққа,
Кісімсіп кісі үйінде шолжимаққа.
Шаншып жеп қазы-қарта, жал-жаяны,
Жөнтексір өрік, жаңғақ, балқұймаққа.

Кей ханым көрсетісіп жүзіктерін,
Жүзіне қан ойнайды......

Сөзден ас әзірленсе, түйтік дәмдеп,
Пейілді үн мәнерлейді дітпен пәмдеп.
Бойға тез сіңіреді тәбет дәндеп,
Мейірің жадырайды......

Байқа, қартым, қасыңда қастасың жүр,
Ауысқанын есептеп бастасың жүр.
Қызыл итін үрдіріп қызғандырма,
Қазанында қара су таспасын құр.

Күледі олар, — көбейсе арпа көжең,
Күндейді олар, — қазы......

Жаз. Дала. Бетегелі үйдің қасы.
Көк бурыл желкілдейді шидің басы.
Жантайған сары жоңышқа құшақ жайса,
Құлын кекіл сусиды жусан шашы.

Су жақта-балалар мәз жайраңдасып,
Ат болып, атан болып......

Қанып жүр ғой тән шөлі,
Жан шөлі қашан қанады?
Жан аңсаған нәрсені
Тапсаң — жанар жанады.

Шақырады Көк Жайлау,
Қалада жаз......

Ауру дендеп, арқансыз
Тар төсекке таңылып,
Күн тәртіптен жаңылып,
Бармақ шайнап пұшайман,
Жатқаным-ай сан ұрып!

Қуық тұтпас дертімді,
Ішімде жатқан......

Секілді сел сыпырған топты қойлар,
Мазасыз өтті жылдар, өтті айлар.
Күйбеңі ошақ басы, от қасының
Қол байлап,
Жанбай сөнді отты ойлар.

Көлденең көк аттыда кете барды
Сыбаға маған тиер......

Қайғы артқан Қазақ Жері!
Шыдамдысың.
Жатқа сыр алдырмайсың —
Мың аңдысын.
Шарқ ұрып шүйіледі аспанында,
Тас түлек перзенттерің қыран мүсін.

Қайыспас Қазақ Жері!
Қастерлісің.
Қызырлы, құтты, ырысты......