Бәрі де, Ана,
Бір өзіңнен басталды.
Сен деп жаздым алғаш өлең дастанды.
Қуандым ба,
Өзің бар деп қуандым.
Жыладым ба,
Өзің жоқ деп жас.....

Асыл әжем, ғасыр әжем аңсаған,
Сағынышым - сары ормандай самсаған.
Әке болып жүргенімді ұмытып,
Әлі күнге еркелеймін мен саған.

Құлындаймын асыр салған аңғарда,
Қозыңдаймын ойнақтаған.....

Ә дегенге мә десіп, өре тұрып,
Бет ауызды соққыға бере отырып,
"Құладым деп оқыста" ата....

Ақиқат пен өтірік - бөлек бесік,
Ар-ожданға жүрсек те көмектесіп.
Ажыратып болмайсың ақ-қараны,
Адамдардың өмірге көп өкпесі.

Даулы сөздің көрдім де елеп көбін,
Дұрыс пенен бұрысты.....

Замана озды,
діндер тозды
адамның ішкі
жындары қозды.

Албасты басқыр
басыңды....

Ала қашпай, елірмей,
Әдемі ырғақ тауып бір
Қап-қара бұлт......

Адам үшін жұбаныш
Мамыр келді шуақты.
Күннің ішін қуаныш
Кернеп тұрған сияқты.

Ақ арманы көктемнің
Мамыр келді....

Қызығыңнан қартаймас;
Қазағыңның әулеті.
Дос-жолдастан ортаймас
Дастарханның дәулеті.

Саяқ бұлттай көшіпті
Сал-серілер.....

Жігітке жиырма деп қараған кім?
Жігіт емес бәрі шаш тарағанның.
Туған күні тумайды ер,
Туады ол
Тұңғыш рет жұмысқа жараған күн.

Бір ұғудай ұғып-ақ алғам мұны,
Артық шығар.....

Өзіңсің – басыма құт, қосыма құт,
Өзіңсің – жасыл уақыт, асыл уақыт,
Сапарда жүргенімде сарғайып мен,
Сағынып күте берсең, осы – Бақыт!

Кім демей, аталғанда досым аты,
Отырсаң ақылыма қосып ақыл...
Бір қора жолдас.....