Құпия ғой, құпия адам деген!
Таныс емес жайттар жоқ маған деп ем,
болғандай ем бәрін де көріп, біліп,
әлі күнге мен қалай аман келем?
Адамдардың болмысын білгендей ем,
сал тартпайды....

Ойларым менің ойран боп
сарқылып жүрген кезімде,
бұрқан да талқан сезімге
алқынып жүрген кезімде,
жанашырларды....

Тыныштық құшқан шартарап,
бір сілкіністі күткендей ғалам
ішіне демін тарта қап.
Ойларға жүкті.....

Өтіп жатыр күндерім
қуанышсыз, қайғысыз, үнсіз менің:
көппен бірге жүреді құр сүлдерім.
Күзгі жауын секілді сүйекке өтер
білер ме ешкім....

Түндерде жалын боп өткен
біреуді жаным деп өпкен
сенің гүл еріндеріңнен
әйтеуір жерінбедім мен.
Жұттым да көзде.....

Өмірден ылғи нұр күттім,
кешсем де талай өткелін.
Таңданам бүгін, тірліктің
құпиясы, мұнша көп пе едің?
Мол екен жұмбақтары.....

Өзімді жүрегіңнің есі қылдың,
бұл жайды, амалым не, кеш ұғындым.
Өзіңді мен де оңаша қиялдадым,
жаным деп жүрегімнен күй арнадым.
Жас сезім гүлдей....

Мен саған сыр айтамын:
біреулердің қайтеміз құр айтағын,
сезе тұрып қайғысын соңындағы;
білеміз ғой - қателік со жылдағы,
өкпе, наз бен ....

Жаным пәк, аппақ едім
балауыз балапандай,
күлімкөз, мақпал ерін,
күлкімнен таң атардай.
Көңілім жас.....

Бір-ақ жайды, әйтеуір, білдім бүгін:
маңайымды, тіпті анау жыңғыл гүлін
сен арқылы ораймын жылылыққа,
сен арқылы сіңіріп күннің нұрын.
Үстемдігін жүргізіп заман мына,
адамзаттың болмысы.....