«Еркелемей, егіліп мұңға батқан,
Мен деген ағасы жоқ қарындаспын...».
(c) Күләш Ахметова


Іздеймін күндерімнен - сынаптай сырғып аққан,
Іздеймін түндерімнен - жыр мұнартқан.
Іздеймін жанарынан жап....

..ал ғайыпта Ақжайыққа келді күз.
(Соңғы күні кездесіп ек тамыздың).
Енді қашан көретінім белгісіз,
Сізді, жаны ізгім!

Шақырымдар алыстатпас араны.
Екі қала – екі бөлек.....

Ай да болғым келмейді, аспаны бар.
Аспаны бар, ғазалы, дастаны бар.
Мен Гүл болғым келеді, дүниенің
Ұлылығын тамырсыз.....

Келмеді бүгін тағы да ақталғым.
Азабын артып барады Ай...
Иесіз үйдей қаңырап қалдым,
Бір қоңырауыңа....

Тағы да сол...
Мұң аймалап жанымды,
Тамырымды Айға ұстатып түн қаттым.
Арманымнан - азабыма айналған,
Жырыңызды жұлдыздарға.....

Түн баласы кірпік ілмей қаңғырған,
Ойларымды қайтсем екен, аға, шын,
Жолыңызда болса дегем жан құрбан,
.. тастап қайда барасың?

Сізді – арбап арулардың жанары,
Мен – мейірім іздеп.....

Қайран Әбеке!
Алтай мен Алатаудай
Биік едің,
Сарыарқадай кең едің,
Маңғыстаудай бөлек едің,
Атыраудай......

Қарашы домбыраның еркесіне,
Исаның шығып алды желкесіне,
Домбыра - екі ішекті, тоғыз перне,
Арқаның кез болдың ғой серкесіне.

Толқынды топшыменен қақ айырып,
Өлеңнің мен жүзейін.....

Ойламай сағат сені тұра алмаймын,
Мойнымды басқа жанға бұра алмаймын.
Айрылып шыныменен қалғаным ба,
Қалайша ауылыңа бара.....

Жігіттер өнер үйрен заманында,
Теңшілдік түгелімен өз қолында.
Түрлендір шаруаңды, түс жарысқа,
Талабың алға басып тұрғаныңда.

Қарсы тұр жан аямай тап жауына,
Алданба залымдардың......