"Бісміллә" деп баян еттім хикмет айтып, Шәкірттерге дүр мен гауһар шаштым міне. Жанды жалдап, қайғы шегіп, қандар жұтып, Мен "дәптер сәни" сөзін аштым, міне.
Сөзді айттым кімдерге де етсе талап, Ашық сөйлеп жақын жанды жанға балап. Ғаріп, пақыр, жетімдердің....
Кіріспе Қожа Ахмет Йассауи (1093 ж.ш., кейбір деректерде 1103, 1041, Сайрам (Исфиджаб) — 1166 ж. Түркістан (Иасы)) — түркі халықтарының, соның ішінде қазақ халқының, байырғы мәдениетінің тарихында айрықша орыны бар ұлы ақын, пәлсапашы.
Негігізгі бөлім Қожа Ахмет Йассауи – түркістандық ғұлама, әулие. Қожа Ахмет Йассауидің арғы тегі қожалар әулеті. Әкесі – Исфиджабта даңққа бөленген әулие, Әзірет Әлінің ұрпағы Шейх Ибраһим. Анасы – Мұса шейхтың қызы Айша (Қарашаш ана). Мұса шейх те Исфиджабта әулиелігімен танылған. Кейбір деректерде Қожа Ахмет Йассауидың Ибраһим атты ұлы мен Гауhар Хошназ (Жауhар Шахназ) атты қызының болғандығы айтылады.Қожа Ахмет Йассауидың ұрпағы негізінен осы қызынан тарайды. 9 ғасырда Отырар, Исфиджаб, Баласағұн, Иасы, Сауран, Сығанақ Шаш, Сүткент, Жент, Кудур, Отлук, Өзкент, тағыда басқа Мауераннахр қалаларында ислам діні уағызшыларының белсенді әрекеттері саяси сипат алған болса, 10 ғасырдан бастап ислам ілімі жолындағы тәлім-тәрбиелік ордалар – медресе-теккелер түбегейлі орнығып, исламдық-руханияттық ахлақи (моральдық) ұстанымдар қалыптаса бастады. Қожа Ахмет Йассауи дүниеге келмей тұрып, Исфиджабта исламдық фикһ (құқық) мектебі ханафи мазһабының ондаған өкілдері өмір сүрді. Йассауи ілімі осы саяси-әлеуметтік, тарихи шарттарға байланысты қалыптасты. Қожа Ахмет Йассауи ұстаздарының көшбасшысы – Арыстан баб. Кашифи “Рашахат-ул айн-ил хайат” атты еңбегінде....
Бұл дүние панилығын етеді екен, Бір дәурен өтіп, бірі жетеді екен. Жұрт болар бір күндегі жоқ адамдар, Ескілер бірден бірге кетеді екен. Өзіне халық аузын қаратқан ер, Тіріге өлсе қадірі кетеді екен. Өлгенді қадір етсек......
Жылдарда жыл болады бағызы-бағызы, Келеді наурызда елдің жазы. Алабын Көлборсының сулар алса, Сыңқылдап қонар көлдің үйрек, қазы. Ойнақы мініп атқа, ал қаршыға, Зер қарғы сылаңдасып ерсін тазы. Көлдерге ат ойнатып......
Бір күнде, жас көңілім, судай тастың, Тасқындап кемеріңнен шалқып астың, Төрт бұрышын дүниенің көрмей болжап, Қиялмен көк қақпасын барып аштың. Сидырып асқар тауды уысыңа, Жүзіне алмас қылыш......
