"Қалың қазақ ішінде
Жомарт еді
Сейдешің,
Өзім деген кісіге
Шешіп берер жейдесін!"
Сырты қара, іші ақ,
Қоян ішік......

Жай қанатыңды! Сермеші, Қазақстаным!
Күн жаңа туды!
Кернеші аспан тұстарын.
Әуе батыры - Әубәкірұлы арқылы
Болды-ау бақыт - ғарышқа ғажап ұшқаның.
Отыз жыл аттай ойлаған......

Сәлем, саған - сағындырған жас перзент!
Сен қарыштап туа салып, өс, ержет!
Бүкіл қазақ кең даласын арала,
Малшылармен тауға шығып, төске өрлеп!
Егіншілер, балықшылар, кеншілер,
Оқыр сені, өз мүлкіндей......

Сонау бір Абылай-замен алыстағы,
Қазақтың қасқа маңдай данышпаны.
Ханы да, батыры да бас шұлғыған
Адамның алтын жалды Арыстаны.
Есіме Бұхар түссе, таңдай қағам,
Дүниеге келген-ау деп мұндай да адам.
Зар болған бір.....

Күнде ертемен нан септім,
Қызықтадым сол сәтті.
Сөйте-сөйте дәндеттім
Көгершінді он шақты.
Тереземді азаннан
Тырсылдатып....

Өзім - Ғафу,
Қызым менің - Ғафура,
Екі әріпті
Жалғап тұрған атыма,
Тағы менің
Келді өмірге....

Жатқанда жер құпиясы құлпын ашпай,
Хақ тәңірі пендесімен сыр сырласпай,
Тылсымын көк пен жердің шешу үшін
Дүниеге келді біреуі Ықыластай.
Құдайдың ықыласын кетті аударып,
Аңырап шыққан бір үн көкті жарып,
Азынап жердің......

Жүр едім серуенде тал түсте мен,
Жер қара, әлі үстіне қар түспеген.
Шыққаны әлде дүкен, әлде мектеп,
Бір бала келе жатты нан тістеген.
Ендігі жартысы қалған ақ шүректі
Лақтырып, табанымен басты, кетті.
Жүрегім шымыр етіп, ми қозғалып,
Қайдағы еске салды......

Жақсы екен сенің Отаның,
Келісті өлке, кең көңіл.
Ұмытпайды екен Сейтжанын,
Ұмытса да ұлы кейде бір.

Әлі тұр сонау көк қақпа —
Волисполком.....

Жігіт еді бейтаныс,
Жолықты да ол бірде:
— Ертең ғой күн демалыс,
Келші сағат он бірде! –

Деді, мен де тұрып ем,
Айта қоймай «мақұлды».
— Жазып жүр......