Тіл — халықтың негізінің негізі,
Көштерінде шаңырақ артар өгізі.
Басқыншыдан басын қорғар қаруы,
Сегіз қырлы, сексен сырлы өгізі.

Тіл — халықтың тірлігінің тірлігі.
Қанын, тәнін бұзбай ұстар......

Тіл маманы бірі едім торығулы,
Түйтіңдеген үмітсіз, зорығулы.
Ашылды өріс, алдымнан кеңістіктер,
Доғарайын қысылып қорынуды.

Көтерейін еңсемді төмендетпей,
Көк дөненім терін ап, көбеңдетпей.
«Өнер алды — қызыл тіл» деп......

Жаңа жыл,
Жаңа ғасыр,
Жаңа мыңым!
Талайы сапырылды бағалының:
Жылқыда тасырқамас тағалының,
Өзенде тас бұлақты......

Жаз. Дала. Бетегелі үйдің қасы.
Көк бурыл желкілдейді шидің басы.
Жантайған сары жоңышқа құшақ жайса,
Құлын кекіл сусиды жусан шашы.

Су жақта-балалар мәз жайраңдасып,
Ат болып, атан болып......

Түзде ешкім тиіспейді ағалыға.
Қосады қара құндыз жағалыға.
Қосады қыста мұздан таймайтұғын,
Ал жазда тасырқамас тағалыға.

Кеспейді жолын ешкім ағалының,
Санатты бірі санап......

Күн сылбыраң, жердің жүзі іріп тұр,
Қарлы жаңбыр бетке аралас ұрып тұр.
Ауыл үйлер шошалада, күн суық
Жел де азнап аш қасқырдай ұлып тұр.
Шымнан салған бір жаман үй - кім үйі?
Кетіктеніп құлауға....

Мектептен қайтып балалар
Қызарып беті суықтан.
Үй алдында Майлыаяқ
Жатыр еді.....

Ашық күнде жарқырап,
Жаңа жауған жатыр қар.
Домбықтырып беттерін
Адамдардың тұр.....

Сұлу қыз, қалың елден сені таптым,
Көрдім де тамашаңа белден баттым.
Майысқан алтын айдар еркесісің.
Оянған ұйқысынан табиғаттың.
Құмардан құр көргенмен шықпайды екен,
Кілті қолға түспей махаббаттың.
Күн шалмас, миуаңды алмас.....

Қыс, қар, мұз, қырау, қылау - жерді көміп,
Бұлт бүркеп, тұман төніп, баса шөгіп,
Жер-көкті аяз бүріп, қызыл жалап,
Бұрқ-сарқ боран құсып, шашып, төгіп.
Кейде аяз, кейде бұрқақ, кейде қырбақ,
Кейде еркек, кейде.....