Мінбеден түстің, кібіртік басып,
Күмілжи толқып, беттедің залға.
Алабұртасың, дегбірің қашып...
Сөзіңде құйттай ағаттық бар ма?
Дауылдай оқыс сапырып.....

Еңбекте, майдан шебінде
Түссе де ауыр ерге зіл,
Салтанат шеру легінде
Жеңістің туы жеп-жеңіл!

"Аз ата" деп сөкпегін,
ағайыным көп менің...
Күйбеңдемес күні үшін
күрескердің бәрі де -
жастары да, кәрі де -
бәрі менің....

Білетін сыйлата да, сыйласа да
Ақжарқын жақсы жеңге, қимас аға!
Армандай күттік қанша осы күнді,
Күтті оны бізбен бірге бұл босаға!
Қуаныш қорыққанмен шыны бірдей:
Жүрдік пе шын қуаныш сырын білмей?!
"Тіфа!" деп айтайыншы, кез тимесін,
Қарашы келін гүлдей.....

Хат - алаңқай, адамдар жолығысар,
Бірін-бірі құттықтап, қолын қысар.
Хат та - майдан, пікірлер шайқасатын
Өмір күшін байыптап байқасатын.
Хат жазба, дос, жан-жүрек.....

Осы жұрт неге айтады пайда еместі,
Қымбат қой көнермейтін қайран ескі!
Бесікте көзін ашқан күйкі болса,
Кәдімгі Қажымұқан қайдан есті?!
Тал бесік - жан жайлауы.....

Ана тілім ғажап деп айта аламын,
Жәннаттай жан балқыта жай табарым.
Шырқатып ғұмыр бойы айтар әнім -
Келеді толас таппай қайталағым.
Тозбайды сыны...

Мен мектеп қоңырауындай ұқыптымын:
Шарқ ұрам, келеді істің күтіп күнін.
Ей, ақын!
Сен де ұстазсың, борышың мол,
Өмірдің оқырманға тоқыт жырын.
Мектептің қоңырауындай сергектігім:
Heгe ол кежірлерге....

Тұманынан шаңқан күні көп Дүние!
Сараңдығынан дархандығы көп Дүние!
Иттігінен игілігі көп Дүние!
Күйігінен сүйгілігі көп Дүние!
Мен қадырыңды аз біліппін,
Білместіктен.....

- Құрманғазы көзінше сен күй шертпе!
- Карповтарды шахмат ойнап, үйретпе!
- Әуезовке әу дей көрме сөз жайлы... -
Бізге уағыз соғасың-ау сөйдеп те...
Біз шіркінге бұйырмаған даналық,
Сен соңда да құлақ түрші бір кепке:
Көзсіздер бар кемелді де үйреткен,
Үйреншікті қалыптарды....