Қош айтысқан күндер мен алыс кеткен айлардың,
Қайғысына оралып, қазығына байландым.
Бағым ауып басымнан, тәтті ойымнан тоналып,
Жапырағын жел жұтқан күзгі баққа айналдым.

Ашық аспан астында арманымнан адасып,
Жалғыздыққа жұп болдым....

Ауыл. Түнді жамылып ап,
Түгел тылсым көшке еретін.
...Біздің үйдің шамы бірақ,
Бәрінен де кеш сөнетін.

Ай көңілге нұрын сеуіп,
Қиял құштық үйге сыймай.
Кеш батса да жүруші....

Көңіл-күйде тыншу жоқ:
әлденені аңсай ма, жабыға ма,
өрт кешкендей тынысым тарыла ма,
әлде дауыл тілеген теңіз сынды
бір бұрқаныс сәттерді сағына ма...
Жүргенім-ай жаным....