Жалбыр-жалбыр жүні ұзын
Жабағыдай
Жөңкіген бұлт көк жүзін
Жабады ұдай.
Тұрамыз,
Өтеді деп .....

Мылтық көрсем төрлерден іліп қойған,
Менің мазам кетеді күдікті ойдан.
Жұртпен бірге мәз болып,
Ду-ду етіп
Қайта алмаймын одан соң күліп тойдан.
Аңшылыққа қалай жұрт қызығады?!
Қан жуады олардың ізін әлі.
Көргеннен-ақ мылтықты
Менің үшін
Дүниенің дидары бұзылады.
Аяймын мен анасыз .....

О бастан-ақ парасат, ой дарыған
Біз боламыз жарқын қыз,
Жайдары ұлан.
Біз — жалынбыз өшпейтін мәңгі бақи,
Біз — комсомол жел ескен айдарынан!
Біз — комсомол:
Күштіміз,
Қарымдымыз.
Қолтықтаған құрбымыз — дарынды қыз.
Алқынуды білмейтін арғымақпыз,
Ауыздықпен алысқан арындымыз.
Біз — комсомол:
Ауылдан,
Шаһарданбыз.
Артқан жүкті алысқа апарғанбыз.
Спортында — әлемдік чемпионбыз,
Ал майданда — қып-қызыл қаһарманбыз!
Даңқты жол — біздердің өткеніміз.
Музейлерде қайла мен кетпеніміз......

– Тазалашы, мұз болған
Есік алды тайғанақ!
– Жата берсін, біз оған .....

Нанымды көрсетіп,
Үнімді өшірдім.
Бірақ ит арс етіп .....

Шекіссек те екеуміз,
Үйге жылап қайтпаймыз.
Сөзімізге бекембіз.....

Қыртыс-қыртыс ұйпалақ
Киіп алдым жейдемді.
Омырауын сипалап,
Таба алмадым түймемді. .....

Бөпеме ызам келеді,
Бір жыласа, көнбейді......

Көзім түсті апамның
Көзіндегі жасына.
«Белгісі ме қапаның?» –
Деп келдім мен қасына. .....

– Қасқыр, қайда барасың?
– Қой қырғалы барамын.
– Қарсақ, қайда барасың?.....