Аралаймын аулыңды тарланменен,
Қарамайсың қасыңа барғанменен.
Ойнамаймын, күлмейін десем дағы, ахау,
Өтіп барады жас дәурен арманменен.

Қайырмасы:
Тайбурылдың шабысы-ай,
Сәйгүліктің дабысы-ай
Көкейімнен кетпейді-ай,
Қалқатайдың дауысы-ай.....

Басы еді өлеңімнің-ей, айым-қайым-ей,
Бітеді саздау жерге-ай, тал мен қайың-ей.
Көп айдың көрмегелі-ей, жүзі болды-ей,
Жүрмісің аман-есен-ай, қалқатайым-ай.

Ахай айым, қаулілі лайым,
Кез болса осындайда-ай,
Қалқатайым-ай......

Дәйім менің мінгенім көгілдірік, көгілдірік,
Көк дөненге жарасар өмілдірік-ай.
Жерің шалғай кеткенде құрбыластар, құрбыластар,
Осы әніме сала жүр төгілдіріп-ай.

Аққұйрық шай, бозжорға тай,
Есен-аман жүрмісің, жан қалқатай-ай......

Дарияның арғы жағы сіздің ауыл,
Бер жағы сол өзеннің біздің ауыл.
Жүруші ең жайраң қағып, араласып,
Желкенін жел қайықтың үзді дауыл.

Дарияның арғы беті шоқ қарағай,
Жамырар шоқ қарағай топ баладай.
Көңілдің көк дөнені....

Жайт екен ғой ғашықтық әсте әурелі,
Сол сұлуды сағындым Мәскеудегі.
Көз алдымнан сырғуда.....