Анашым менің анашым,
Мәпелеп өсірген сен едің .
Мейірімің қандай керемет!?
Анашым менің анашым.....

Нұрын шашқан күніміз,

Айжұлдызды түніміз.

Мәпелейтін, әлпештейтін,

Ана біздің гүліміз.

Білім керек бәріне,
Балалардың бәріне.
Білімі болмаса егер де,
Жолы болмас өмірде.....

Су деген - өмір көзі,

Тіршіліктің нәрі бұл.

Су болмаса оянбайды,

Табиғаттың барлығы.

Болмас еді шөп-шалаң,

Болмас еді тірі жан.

Сол себепті балалар,

Ысырап қылмайық суды.

Қыдырып бардым атама,

Қалыпты атам ауырып.

Мейірімді аташым,

Айтшы маған аташым,

Тиді саған қайсы дерт,

Қорқытайын сол дертті.

Дәруменді ішкізіп,

Сауыққын сен тезірек.

Мен ішкізсем дәрумен,

Жазылшы сен аташым.

Әрқашан дос біргеміз,

Ажырамас іргеміз.

Ілгері жүріңдер,

Достық жырын біліңдер.

Ту қып ұстап бірлікті,

Еңбекті сүйіңдер.

Бөгенбай батыр

Қорықпастан шайқасып жатыр

Бес қаруы бойында,

Намыс, жігер мойнында....

Отанымның тірегі
Астанамның жүрегі.
Мақтан етем өзіңді,
Бәйтерегім киелі.

Мен үшін не керек,

Бәрін іздеп табасың.

Айналайын анашым

Жұмысыңа барасың,

Қайтып мені көргенде,

Шын сағынып қаласың.

Күнде бірге жүреміз,

Бірге ойнап күлеміз.

Бірімізге –біріміз

Көмектесіп жүреміз.