Сол 5 әріпті жан менің алақандай жүрегімнің төрінен орын алған еді ғой!? Күнде түсімді ұрлаған, ақыл-есімнен адастырған сол жарқын жүзді көруге асығатынмын!
Әлем, мынау қоршаған, орта тіпті жұмыр басты пенделердің өзі маған онсыз мәнсіз болатындай көрінді!!! Ең асыл,ең құнды нәрселерді сол 5 әріпті періштеге ғана балаушы едім. Оны ойлаған сәтте......

Айзаттың сыртанан қарап тұру, оның аяғын асықпай басып келе жатқаны, жай ғана жымиып күлгені, қара шашы - бәрі юәрі маған ерекше секілді көрінетін. Балконнан Айзатқа қарап отырып өзімді бақытты сезінетінмін.
Біраз уақыт өткеннен соң мен оның телефон номерін алдым. Танысып алдық. Күнде сөйлесетінбіз.
Сегізінші, тоғызыншы, оныншы сыныптар осылайша өтіп......

Содан 9 жылдан соң Қостанай облысынан Шымкент қаласына Махаббатпен кездесуге бардым. Бул кездесуді мен коптен кутіп едім... Ол кезде мен Махаббаттын көзінен тек қана қуанышты кордім. Менім өмірімнің қуанышты шағы тек қана сол Махаббатпен бірге болÒ
ған шақтарым. Ол кезде менен откен бақытты жан жоқ еді...

Ол қасымда отырғанда сабақтар қалай өтіп-кеткенін білмей қалатынмын. Солай бірге отырып төрт жылдың қалай өткенінде байқамай қалыппыз. Бастауышпен қоштасуда мені апай мәжбүрлеп өзге с билетпекші болды. Ал Аида болса апайға барып билесем тек қана Еділмен билеймін деп жылаған еді. Сөйтіп оның да маған деген сезімін байқадым. Өсе келе Аиданы күніге сабақ біте салысымен үйіне шығарып салатынмын. Уақыттың зымырап......

Кешке агентке кіргенде қолы тимегенін айтты.Сонымен кейіннен тағыда кездесейік деді ол кезде де алдыңғы жағдай қайта қайталанды.Онымен кездесем деп ойламадым.Суретте қандай болса өмірде де солай ма?-деген сұрақтарға жауап таппадым.бір күні сіңлім мектептен келгенде сол жігітті көргенін және де.......

Ал, Әселге деген сағыныш өз алдына бір бөлек. «Жаным-ау, соңғы хатында: «Сені асыға күтуші, жаның Әсел» - деп аяқтапты. Өткен бір жылымның әр күнін сені ойлаумен өткіздім ғой. Өзіңе деген сағынышты айтсаңшы. Неге ғанÐ ° саған келетін күнімді айтпадым екен, мен де қыялимын, өзімше «сюрприз» болғым.......

Бәлкім білетін де шығармын, тек мойындағым келмес...бірақ неге??? Тағы да әдеттегі бір «жалп етпе» махаббатым деп алданғым келмейтін болар...
Жалғыздықтан, тосудан жалығып барамын... Бірақ, екінші бір бейтаныс жанға кеудемнің.......

Бірақ мен күдіктеніп қалдым, кім болмасын әдемі баладан кім бас тартсын,неғып менин логинімді берді екен дедім... менде қабылдадым, шыныменде әдемі екен.Бірақ ол менен 1 жасқа кіші болатын. мен одан құтыла алмадым, себебі ол менен кіші. Махаббат жасқа қарайды деп ойладым....
менин нөмірімді (үй тел,моб)біліп алыпты.Сөйтсем, ол менин сыныптасымнын бөлесі екен. артымнан қалмаған соң, құтылу үшін сөйлестім.сөйлескен сайын оған жігітмнің бар екенін......

Енді сол бала жайлы достарымнан сурастыра бастадым содан білгенім ол б ала менен бір сынып жоғары оқиды екен аты Бақыт есімнен кетпей қойды,сенсеңіздер жатсамда тұрсамда Бақыт жайлы ойлайтын болдым. ӘР Көрген сайын ғашықтығым арта түсті,содан хат жазамын деп шештім.Хатты қалай жазамын деп екі күн.......

Сол кеште ол маған дос ретінде емес басқадай қарайтынын, өзіні мені ұнататынын айтты. Мен қатты таң калдым.Ол маған махаббат жағынан дос болуды ұсынды. Мен одан уақыт сұрап, екі күн өткеннен кейін келісетінімді айттым. Содан біздің бақытты күндеріміз басталып кетті. Бос уакытының баринеде екеуміз бірге журдік. Осылай 3 айды.......