Менің әкем- намысшыл ер, жауынгер
Әскерінде Бауыржандай батырдың.
Менің әкем- сырласы да мұңдасы
Жырды сүйген Мұқағали ақынның.

Менің әкем- бабалардың баласы
Елім дейтін, жерім дейтін.....

Бiрде, ашық, Бiрде шашық аспаны
Күз көтерiлiс бастады.
Кесiп алып тастады әлде өлi етiн,
Әлде сырлы бiр жыр жазып тастады
Жүрегiме,
Әттең, оны оның өзi бiледi ме?

Жалғыздықтан жабығыңқы көңiлiм
Әлдененi iздедi:
Топтала ұшқан тырналардың тiзбегi.
Туған жерге қош.....

Күнді құшқан қас қыран,
Аясында қалқыған
Аспан түсті туым бар
Көк теңіздей шалқыған.
Көкірек жауар.....

Жәнібек, Керей сұлтандарым бастаған,
Ата-бабам азаттықты аңсаған.
Бөлініп шығып Әбілхайыр елінен,
Дербес елдің құрылуына жол ашқан.

Көшіп барып Моғолстан еліне,
Қоныс теуіп Шу өңірі....

Жәнібек,Керей сұлтандарым бастаған,
Ата-бабам азаттықты аңсаған.
Бөлініп шығып Әбілхайыр елінен,
Дербес елдің құрылуына жол ашқан.

Көшіп барып Моғолстан еліне,
Қоныс теуіп Шу өңірі жерінде.
Қиындықтың бәріне.....

Балқытып гүлді деміне
Сүйді жаз әбден беріле;
Әкетпек еді ұзатып
Өзінің жылы....

Қазақстан өлкесінің кеңдігін
Өлшеп жатпай өзгелерше мен бүгін,
Оңай ғана ұғындырып байқайын,
Болмашы бір.....

Білесің ғой саған деген сезімім жұмбақ емес,
Ішімдегі барымды айтуға сөзім жетпес.
Сен менің жанымда болғанында,
Биік болмайды маған ешбір белес.

Басқалардан ерекше көз жанарың,
Жылы лебке толған қарастарың.
Баурайды жаным....

Ауыл қандай,
Ауылдағы мал қандай,
Малшы үні құлағыңды жарғандай.
Бабасына бір сыйынып Қамбардай
Зулайды аты,
Қарап құшыр қанғандай.
Ойсыл Қара жарықтықтар
Заңғардай.
Теңселеді тым зиялы.....

Тереземнен бiр үмiт тамшылап тұр,
Мен отырмын өзiмдi жаншылап құр.
Жылым жылжып, уақытым ағылады,
ҮМIТ қана әзiрге қамшылап тұр.

Сағынып та сарғайып жалығармын,
Жалғыздың келбетiнен жан ұғар кiм?
Маңдайыма жазылған.....