Түріп тастап ызғардың уақытша түндігін,
Келді кеше көктемнің біздер күткен бір күні.

Бірақ менің ішімде әлі ызғар,мұңлы бақ,
Кенет... тылсым қағады.....

Байыз таппаса кеудемде сайрап «Байғыз үн»,
Қаңғырып кетем қаймықпай қуып қайғы ізін.
Қынапсыз қылыш түсімде маза бермейді,
Қасірет қаны қуалай.....

Ей, Алматы!
Жатсынба баласын қырдың.
Көтерген едім жасымнан наласын жырдың.
Белгісіз жаққа асыққан адамдарыңмен,
Келеді бірге тал түсте адасып жүргім.

Бағым ба, сор ма?
Білмеймін... шақырдың бүгін.
Жүректе күш бар.....

Алғыс айтам бабаларға ақ таң үшін.
Қуанамын тәуелсіз таң атқаны үшін.
Қорғаймын деп осы жерді батырлардың,
Тәуекелмен тағдыр тұзын татқаны шын.
Ел қорғаймын деп ат үстінде өткен екен,
Мінгені жоқ аттарына......

Арымас аттар мiнетiн,
Тозбас тондар киетiн;
Қара тастарды қақ жарып
Қарағайлардай
Қаптап өсетiн;
Қара нарлары
Шудалары......