Сарбазым кетіп арадан,
Қайғыға батты бар адам.
Ауру, әлсіз, жетімге,
Жан еді көп қараған.
Содыр жолын қоймайтын,
Жақсыларды қолдайтын.
Жанындай жақсы көретін,
Социалистік жолды айқын.
Алты қанат ақ ордам,
Шаңырағы шағылды-ай.
«Жетім-жесір» деген ат,
Бізге де келіп тағылды-ай.
О, дүние, арман-ай,
Рақымсыз ажал алғаны-ай!
Ешкімге опа бермеген,
Опасы жоқ жалған-ай!
Өмір бойы жалғасар,
Таусылмас мәңгі арман-ай!
Айналайын арысым,....

Тұрдыбек Алшынбаев - 1936 жылы 25 сәуір де Қытай Халық Республикасының Тарбағатай аймағындағы Шәуешек қаласында дүниеге келген. Шыңжаң мұғалімдер институтын бітірген (1962). 1955- 1958 жылдары Шәуешек қаласындағы орта мектепте мұғалім, 1962— 1965 жылдары Семей облысында жұмысшы, 1965—1988 жж. аудандық «Жаңа өмір», «Қазақстан пионері» (қазіргі «Ұлан») газеттерінде бөлім меңгерушісі, «Жалын» баспасында редактор, аға редактор, «Біздің Отан» (қазіргі «Шалқар») газетінде .....

Екі жан тұрмыз жағада
Сұр теңізге қарап қана көңілсіз.
Теңізде жүзген шағала,
Қарап соған мен де үнсіз,
ол үнсіз.
Ол күрсінді,
не үшін?
Оның да шашы.....

Үстінде бар солдаттың сұр плащы,
Өзіменен бірге кешкен жорық жол.
Кірпігінде жылт-жылт етіп бір тамшы,
Туған өзен жағасында тұрды ол.

Төрт жыл, бәлкім, көп болар ма одан да
Жорықта өткен күнін айға баласа.
Баяғыдай балғын құрақ....

]Жүз рет құлап, жүз рет тұрдым,
Құлармын талай әлі мен.
Нан үшін талмай қызмет қылдым
Бала-шағаның қамымен.

Ұнамай ешбір жиын да маған,
Жақсымен келем.....

Өтіп жатыр күндерім
қуанышсыз, қайғысыз, үнсіз менің:
көппен бірге жүреді құр сүлдерім.
Күзгі жауын секілді сүйекке өтер
білер ме ешкім....