Мұңайма мама,қайғырма мама,
Салды ма сонша уайымға бала?
Ұмтылу деген Астана жаққа
Ұмыту емес жайында дала.

Өксіме мама,өкінбе мама,
Ол енді жігіт, жетілген.......

Асқақ - іңір мұң арқалап келеді,
Көлбеңдейді көлеңке!
«Көлеңкелер» түнге сіңіп өледі,
Өлмейтің тек Өлең ше!..

Көлеңкелер, көлеңкеге сенеді,
Мансап, мақтан.....

Туған жерден нұр ап өстің,
Туған елден рух ап өстің.
Жерім үшін жан пида деп,
Ер боп өстің, өр боп өстің!

Халқымыздың ұланысың,
Еліміздің ұранысың,
Қазақстан.......

Қалба, Кіндік таулары-ай,
Сібенің шалқар көлдері-ай,
Точканың жанғыз талдары-ай!
Жастығым өткен, жастығым өткен,
Жастығым өткен.......

Ауылым, болушы еді күнде боран,
Өзгеріп кетті қазір мүлде балаң.
Қаздардың қаңқылынан қаймақ жалап,
Түнде сәл Ай сәулесін тыңдап алам.

Мендегі сөз – құлынды, көз – боталы,
Бұл дәурен қайталанса....

Нені көрмек төлші қыз қолайнадан?!
Малда жүріп, жан бар ма қараймаған...
Боз саулықтар сүзісіп жатыр сыртта,
Бойларында арқардың қаны ойнаған.

Төбет жатыр доп сынды домаланып,
(Бір «айқайдың» әйтеуір болары анық)
Жамбасынан сыз өтіп....

Е, Алла!
Күнәмізді кешіре көр.
Ылайықты ырыздық, несібе бер.
Имандылық жолында күресейін,
Қуат бер мақсатыма жетіп өлер.

Е. Алла!
Бар екенің аян маған.
Өніп-өсіп жатқанда......

Жақсысы атылған заман,
Жаманы сатылған заман.
Еркегі қатыннан жаман,
Қатыны шатылған заман.
Ібіліс ылыққан заман,
Бүлініп, былыққан заман.
Құлқыны құныққан......

Сөз салар сабаз таппай Сабалаққа,
Жанарым жаутаңдайды жамағатқа.
Сіресіп әкім отыр «әткеншекте»,
Сыра ішіп ақын отыр саябақта.
Қарабай қамшы үйіріп Қанағатқа,
Атымтай адасып......

Уақыттың қанатынан
Қаймығады қара тұман.
Шаттыққа бастаған асқақ ән
Шақырады жер мен көктің арасын.

Қайырмасы:

"Кел, кел!" дейді қолын бұлғап,
Дауыстап дара......