Көл бетінде, көбік толқын қалықтайды,
Үмітсіз ойлар санамда шарықтайды..
Өміріңнен ғайып болып кетер едім,
Жүректі қайтем, сағынып жалықпайды..

Өкінбеші сүйген жүрек, өкпелеме,
Өкініштен өксік ойлар....

Сағындым мен өзіңді шетте жүріп,
Қажып біттім жүруден бетке күліп.
Астаң-кестең өмірім жалғыздықта,
Жүрегімді қоямын көкке іліп...

Мұндай қатал болар ма сағыныш та...?
Адау ойдан бықсыды жаным ысқа.
Бар амалым таусылды....

Сағынасың дейсің бе?
Қашан таңым атып еді сағынбай?
Мен деп уайым жейсің бе?
Олай болса қалмадың ба жанымда-ай...

"Ойланасың"-дерсің ау,
Менің ойсыз қашан күнім батып ет?
Ойымның да ойлаушысы....

Өзіңді іздеп ағады жұлдыз жерге
Көктемнен де сұрадым, қыс, күзден де
Жазды күн жусан иісін жұтып тұрып,
Мені есіңе алдың ба гүлді үзгенде.

Ақша бұлттар толқытып көңілімді,
Кеудемдегі оятса.....

Махаббат боп жаныңды жалын құшқан,
Өртенердей жүрегің алып-ұшқан.
Сағын, сағын, қайтесің, мына өмір
Жаралған ғой сап-сары сағыныштан.

Көрінерсің оған да сен бір елес,
Деме оны ешқашан сендік емес.
Сағыну да біреуді.....

Қиыр да - шиыр,
Жүрістің шағы,
Тек жүріс деп те, айтпаймын.
Жүрекке жақын шығыстың сазы,
Хафиздан өлең жаттаймын.

Мереке десем,-
Күнімнің сәні,
Алданыш одан.....

Сол бір күні мені, жаным,
Бір нәзік сыр тербеп еді.
Содан бері сағынамын,
Сағындың ба сен де мені?

Қайда сол бір сезім мөлдір,
Сүйген жанды....

Ғазал көктемім, жазар көктемім!
Қайдасың? Сенсіз мазам жоқ менің.
Сабырым қашып сағынып жүрмін,
Көліме қонып қаз әндеткенін,
Жеріме келіп жаз әндеткенін...

Аңсаған үлбір үкілі бақты,
Мендік жүректің....

Түн баласы кірпік ілмей қаңғырған,
Ойларымды қайтсем екен, аға, шын,
Жолыңызда болса дегем жан құрбан,
.. тастап қайда барасың?

Сізді – арбап арулардың жанары,
Мен – мейірім іздеп......

Сезімді аяп, түсіп жүрген егеске,
Шыққа толды етегім.
Тағдыр бәрін шешіп қойды емес пе,
Сізді неге сағынады.....