Введение
Французы традиционно испытывают большой интерес к общественной жизни. До 1900 г. во Франции, по существу, не было политических партий. Они складываются в начале ХХ в., но занимают более скромное место по сравнению с партиями в других западных демократиях. После Второй мировой войны Четвертая республика отличается крайней неустойчивостью. Освобождение от нацистской оккупации, предоставление избирательного права женщинам, осуждение генералом де Голлем режима партий Третьей республики порождают большие надежды. Их питают обновленные партии, несущие новые идеи, способные внести моральные начала в общественную жизнь. Большинство в их руководстве составляют видные участники движения Сопротивления.
Государственный строй, установленный во Франции в 1958 г. очень похож на государственный строй, установленный в странах бывшего Советского Союза в начале 90-х г. Президент наделяется чрезвычайно широкими полномочиями: он определяет основные направления внутренней и внешней политики государства; является Верховным Главнокомандующим, имеет право распускать парламент. Политическая обстановка стран также имеет общие черты: сильное влияние левых сил в обществе, тесная связь исполнительной власти с ведущими промышленными монополиями, затянувшаяся война на юге страны.
Количество литературы по данной теме можно найти сравнительно немного. Гораздо больше информации существует по другим периодам истории Франции: Великой французской революции или наполеоновским войнам. Достаточно полная информация по данной теме содержится в учебных пособиях, таких как «История новейшего времени стран Европы и Америки: 1945 – 1990 гг.». Информацию о последнем десятилетии французской истории были взяты из Интернет источников. Дополнительные цитаты были взяты из книги Н. Н. Наумовой «Голлизм в оппозиции: Партия
объединения французского народа в политической жизни Четвертой республики. 1947 –1955 гг.» и книге Сироткина В. Г. «История Франции: Пятая республика».
Проследить политическое развитие Франции после Второй мировой войны стало целью данной работы......

Введение
Актуальность данной работы. Можно утверждать, что мы переживаем период возрождения голлизма, но с двумя небольшими отличиями. Во-первых, на этот раз речь идет не о величии Франции, а о сердцевине Европы. Во-вторых, сегодня не столько политические лидеры, сколько интеллигенты размахивают знаменем самобытности Европы, настраивая ее общественное мнение против Америки. Подобно Канту, обновленная Европа хочет гражданского общества может способствовать достижению этой цели. Впрочем, у этой Европы будут не те черты, которые ей приписывают. Обновление Европы необходимо. Но оно никогда не осуществится, если мы будем говорить о самоопределении Европы на основе антиамериканских лозунгов. Любая попытка настроить Европу против Америки не будет служить объединению Европы, а будет ее разделять. Это в лишний раз показала история иракского кризиса.
1 мая 2004 г. Евросоюз будет насчитывать в своих рядах 25 стран Европы. Спустя 15 лет, прошедших после создания бреши в железном занавесе, мечта становится реальностью. Мечта о воссоединении Европы, спасении Европы, или, как это недавно сформулировал президент Джордж Буш-старший, о «единой и свободной Европе». Но Европа пока еще не полностью едина: пока не все страны континента вступили в Евросоюз. Но впервые в истории создано единое сообщество государств, обладающих равными политическими и экономическими правами. Такого объединения не существует ни на одном из других континентов. Европейские государства хотят заключить конституционный договор. Так что днем создания единой Европы должен стать день 1 мая 2004 года, который нас объединяет, а не день 15 февраля 2003, который разделил нас.
Принципы, на основе которых новые страны должны вступать в Евросоюз, отражены в 1993 году в Копенгагене. Эти «копенгагенские критерии» требуют от стран-кандидатов, прежде всего, создания стабильных демократических институтов, соблюдения прав человека и защиты меньшинств. К этому нужно добавить нормы рыночной экономики, а также независимость Центрального банка.
Новая Зеландия и Канада (и некоторые штаты США) находятся ближе к «европейской общественной модели», чем некоторые европейские страны. Однако известно, что в Европе имеется большое разнообразие моделей, функционирующих на основе демократического капитализма. Европейским странам предстоит выполнить главную задачу, сформулированную Адером Тернером: «Объединить динамичную экономику и освободительное действие частного предприятия с устремлениями общества» ......

В 1991 году произошел перелом в исторической судьбе народов Казахстана. Страна взяла курс на построение нового независимого суверенного государства, основан¬ного на принципах единства народов, социальной спра¬ведливости и консолидации всех сил общества на пути рыночных экономических преобразований.
Это был смелый, по сути, революционный шаг, не име¬ющий альтернативы: на базе социалистического админис¬тративно-командного управления — построить новую сис¬тему хозяйствования, адекватную рыночной экономике.
За четырнадцать лет суверенный Казахстан пережил глубокий экономический кризис и связанный с ним небывалый рост цен на все товары и услуги, ранее невиданную безработи¬цу и, как результат, значительное ухудшение уровня жиз¬ни населения.
Сегодня с удовлетворением можно отметить, что мно¬гие трудности остались позади. В результате неуклонно¬го следования выбранному курсу реформ кризис по суще¬ству преодолен. За последние годы наблюдается рост объе¬ма промышленного и сельскохозяйственного производ¬ства, восстанавливают свои производственные мощнос¬ти приватизированные предприятия, вводятся новые про¬изводства, развивается малый и средний бизнес, налажи¬вается работа и других жизненно важных сфер. В связи с этим, достигнуто положительное сальдо платежного ба¬ланса, значительно снизился и продолжает снижаться уро¬вень инфляции, стабилизирован курс национальной ва¬люты — тенге, улучшается финансовое положение государ¬ства, сокращается число безработных. Все это дает воз¬можность народу Казахстана быть уверенным в завтраш¬нем дне.....

ВВЕДЕНИЕ
В настоящее время, в современной экономике международные интеграционные процессы, тесное взаимодействие развитых и развивающихся стран позволяют нам глубже рассматривать экономику развитых стран.
Развитие интеграционных процессов стало закономерным ре¬зультатом роста международного движения товаров и факторов их производства, что потребовало создания более надежных произ¬водственно-сбытовых связей между странами и устранения многочис¬ленных препятствий на пути международной торговли и передвижения факторов производства. Это оказалось возможным сделать только в рамках межгосударственных интеграционных объединений на основе многосторонних политических соглашений.
Интеграция экономике позволяет получать каждому ее участнику дополнительный, так называемый, системный эффект, которого не мо¬гут иметь другие страны, ограниченные только взаимной торговлей. С другой стороны, такое стремление государств отражает те качествен¬ные изменения, которые произошли в мире и которые создают благо¬приятные условия для развития интеграционного процесса в различных сферах общественной жизни и, в первую очередь, в экономической.
Во-первых, мир в целом становится все более бесконфликтным с военной точки зрения, глобальное военное противостояние ослаблено. Разработано множество механизмов временного разрешения политических конфликтов и споров между странами. Сейчас ситуация изменилась и данное утверждение является не совсем правильным в случае с Югославией. Но все же межгосударственные отношения становятся все более надежными, доверительными и устойчивыми.
Во-вторых, в мире происходит интенсивное взаимное проникновение капитала различных стран, расширение международной торговли при широкой либерализации внешнеэкономической деятельности.
В-третьих, за последние годы в мире разработаны и успешно применяются достаточно надежные и эффективные механизмы регули¬рования экономического сотрудничества между странами. Это таможенные, платежные, валютные, экспортно-импортные и другие нормы и механизмы.
В-четвертых, интенсивное развитие высокой технологии и передовой техники, информатики и т.д. приводит к резкому повышению про-изводительности труда, рынки отдельных стран и даже регионов становятся тесными......

Вот уже двадцать лет национальной независимости моей Родины. И поэтому у моего государства есть свои символы – это флаг, герб, гимн, которые отражают независимость, свободу, национальность. Наш флаг голубого цвета. Это цвет безоблачного неба, Мира и благополучия. Золотое солнце с лучами – символ богатства и покоя, его лучи дружба всех народов проживающих в нашей стране. ....

Бүкіләлемдік көрме немесе Экспо(Expo) –техникалық және технологиялық табыстарды көрсететін ашық алаң және индустриаландыру символы болып келетін халықаралық көрме. Халықаралық көрме 3-жылда бір рет болады.
Бірінші дүниежүзілік көрме 1851 жылы принц Альберттің бастамасымен Лондндегі Гайд-саябағында өткізілді .Көрменің негізгі ғажайыбы Хрусталь сарайы болды ,оның авторы Джозоф Пакстон сарайды әйнек пен темірден жасады.....

Ел боламын десең, бесігіңді түзе «Еліңнің ұлы болсаң, Еліңе жаның ашыса, азаматтық намысың болса, қазақтың ұлттық жалғыз мемлекетінің нығайып - көркеюі жолында жан теріңді сығып жүріп еңбек ет. Жердің де, елдің де иесі өзің екеніңді ұмытпа!» (Н. Назарбаев).
Бір қаламның ұшымен жазылып, барша қауымның жүрегіне орнаған, бір ауыздан айтылып, кең өлкемді шарлаған осынау бір ыстық сөз, ыстық көңіл лебізі бүгін ғана емес, бар уақытта да......

Қазақстан – егеменді, тәуелсіз ел. Қазақстанды дамыған өркениетті елу елдің қатарына енгізетін біздің болашағымыз – бүгінгі жастар. Олардың міндеті – елінің намысын қорғап, оны әлемге таныта білу. Әлемге таныту үшін әр жас өз елінің тарихын, тілін жетік білуі керек.

Қазақ тілі – Қазақстан Республикасының тұрғылықты халқы қазақ халқының және оның шекарасынан тыс өмір сүріп жатқан қазақтардың (Ресей Федерациясы, Өзбекстан, Қытай, Монғолия т.б.) ұлттық.....

Бұрынғы Кеңес Одағының халықтары көбінде 1991 жылдағы 13 желтоқсанда Орта Азия республикалары басшылығының Ашгарад кездесуіне бастама көтерген Қазақстан жетекшісінің күш жігерінің арқасында осы кездесу барысында біртұтас айқындама тұжырымдардың және Орталық Азия мен Славян Республикаларының егесін болдырмаудың сәті түсті.
1991 жылы 21 желтоқсанда Қазақстан Президентінің бастамашылығымен жиналған 11 одақтас республика басшылары жаңа бірлестік – Тәуелсіз Мемлекеттер Достастығының негізін қалаушы құжат болған Алматы декларациясына қол қойды.
Қазақстан тарихы қысқа мерзімде басты мемлекеттік мәселені шешті әрі елдің нақты тәуелсіздігіне қол жеткізді. Қазақстан соңғы 10 жылда әлемдік қауымдастықпен барлық салаларда өркениетті байланыстар дамыта білген ашық қоғамға айналды. Көптеген елдериен өзара тиімдіжәне ұтымды қарым-қатынастар қалыптастырып, инвестициялармен келуі өсе түсті.
Сыртқы саясатты орнықтырып, еліміздің халықаралық мәртебесін нығайтуға еліміз дипломатиясының зор еңбегі бар. Бүгінгі күн Қазақстан әлемнің көптеген елдерімен сыртқы қарым-қатынас орнатып, барлық беделді халықаралық ұйымдардың мүшесі атанды.
Қазақ елі сыртқы саясатының басты бағыты жетекші державалардың қауіпсіздік жөніндегі кепілдігін ала отырып, ядролық қарудан бас тартып қана қоймай, ядролық қарусыз мемлекет мәртебесіне ие болу еді. Бұл ұстаным тез арада-ақ іс жүзіне асырылды. Ал осы жәйт халықаралық аренада еліміздің мәртебесін көтерді. Еуразия одағын құру, Азиядағы өзара ықпалдастық пен сенім шаралары жөніндегі кеңес шақыру сияқты Қазақстанның бірқатар игі бастамалары әлемдік қоғамдастық тарапынан кеңінен қолдау тапты. Аталған кеңеске көптеген мемлекеттер мен халықаралық ұйымдардың қызығушылық танытуы осы айтқандарымызға айқын дәлел бола алады7
Халықаралық қатынастарда Қазақстан таңдап алған көпвекторлы саясаттың дұрыстығын осы он жылда жинақталған тәжірибе шын мәнінде растап берді. ....

Польша Республикасының жер аумағы – 312,7 мың км.
Астанасы – Варшава қаласы.
Әкімшілік жағынан провинцияға бөлінеді.
Ұлттық мейрамы - қараша – Тәуелсіздік күні.
Ақша бірлігі – злота.
Мемілекет басқарушысы – президент.
Польша Германияменр және төрт батысевропа елдері – Ресей, Литва, беларусия және украйна елдерімен шектесіп жатыр.
Польша барлық елдермен қалыпты және болжамдауға болатын қатынастарды орнатуға бағытталған дәйекті сыртқы саясатты жүргізіп келсді. Сыртқы саясатта Польша әлемнің көп түрпатты құрылымының принциптерін басшылыққа алады. Варшава халықаралық бейбітшілікті, тұрақтылықты және қауіпсіздікті нығайту сияқты ұқсас көзқарастары бар елдермен бслсенді түрде ынтымақтасып келеді.
Қазақстан Республикасының егемендігін алғашқылардың бірі болып таныған Польша біздің елімізбен жан-жақын қарым-қатынас орната бастады. Әңгіме шын мэнінде жаңа тарихи жағдайларда екі мемлекет арасындағы өзара қарым-қатынастың үлгісін жасау туралы еді. Оның үстіне екі елдің өзара іс-қимылының терең қатпарлы факторлары Варшава мен Астананың көптеген көкейтесті халықаралық проблемаларға көзқарастарының жақындығын айіқындайды, мұның өзі ғаламдық және аймақтық қауіпсіздікті қамтамасыз етуге бағытталган сыртқы саяси өзара іс-қимылға, бастамаларды ,екі жақты қолдауға жәрдемдеседі.
Халықаралық сахнадағы ынтымақтастық өзара қарым-қатынастың сапалы жаңа деңгейіне — стратегиялық эріптестік деңгейіне көтерілуге мүмкіндік береді, бұл дегеніміз екі мемлекет басшыларының тұрақты байланыстарын қоса алғанда, барлық деңгейлердегі жан-жақты байланыстарды білдіреді.
Польша Республикасының біздің елімізге байланысты өзіндік бірқатар қызығушылығы бар. Біріншіден. Қазақстан жерінің табиғи минералдық шикізат көздеріне бай болуы, қай елдің инвестициясы үшін болсын ең тиімді аймақ. Сонымен бірге бүгінде Қазақстандағы поляк диаспорасы екі ел арасында жақсы байланыс дэнекері рөлін атқаруда. ....