Бауыржан Момышұлының әңгіме, повесть, романдарынан жинақтаған қазақ халқы ауыз әдебиетінің мақалдарын ұсынамын:

Адам баласы тек өзіне, өзнің біліміне, ақылына, күшіне сену керек. Біреулерден жақсылық болса, ол – жақсы. Бірақ соған сеніп кетіп, өзіңді жетілдірмей, еңбек етуге ерінсең, нәтижесінде түксіз қаласың.

Достың да, қастың да жарымес емес, ақылды болғаны жақсы екен-ау.
Досың болса да, ақылы жетпегендіктен жамандық жасауы мүмкін екен.

Адалдық үшін арыдым деме.

Адалдық — ардың ісі.

Құлан өз қағынан өзі жерімес.

Тазалығы қатынның
Тарағынан белгілі.
Батырлығы батырдың
Жарағынан белгілі.

Күркіреген бұлттың жаңбыры аз.

Сәуір болмай жауын болмас,
Жауын болмай тәуір болмас.

Судың да сұрауы бар.

Қайнаған қара суда қасиет бар.

Сыйласқанның суын іш.

Жаман дос - көлеңке: басыңды күн шалса - қашып құтыла алмайсың, басыңды бұлт алса - іздеп таба алмайсың.

Досы жоқпен - сырлас, досы көппен - сыйлас.

Аштықта алтыннан жарты уыс жарма артық.

Алтын тастан шығады,
Ақыл жастан шығады.