Осы бір тыным таппас елгезектік Білмеппін көп сырларын, елемеппін. Әншейін, пысық қана, адал жан деп, Кейде оның дегеніне көне кеттім. Ізденгіш жаңалығын.....
Кеттің. Енді жаныма жанашыр кім? (Мен сорлы да өрліктен шарасызбын). Содан бері жанарым мұңға толы, содан бері әйтеуір мазасызбын! Сен кеткелі тау жақтан жел еспеді, гүл де солып....
Еш нәрсеге, ешкімге алаңдамай жүруші едім, кезіктім саған қалай? Қалай таптың сен мені, бұл әлемде жол сілтеген кім саған маған қарай? Сені итерген мен жаққа....
"Жаңа жыл мерекесі таяп қалды. Ал мен саған әлі не сыйларымды білмеймін. Сен көп нәрсені: ойыншықтарды, көйлек немесе мазмұны жақсы кітаптарды ұнататыныңды жақсы білемін.
Бірақ биыл мен саған тозбайтын және мәңгілікке жаныңда болатын сый жасағым келіп отыр. Әр жыл сайын мені есіңе салатын ерекше сыйлық болсын деп едім.
Не сыйласам екен... Көп ойланып, маған оңай шешілмеген жұмбақтың жауабы, болашағыңа азық болатын өмірлік шындықпен бөліскенді жөн көрдім. Бұл сый - шын жүрегіммен табысталатын сыйлықтардың бірі. Егер осы сыйлығымды ықыласпен қабыл алып, оны керегіңе жаратсаң, өмірдегі барлық жетістіктің есігі айқара ашылады. Тағдыр дайындап қойған қиындықты жеңіп, қуаныш пен жеңістің тәтті дәмін сонда шын сезінесің.
Саған ешкім ешнәрсе қарыз емес. Қалайша? Бұл қағида менің өмірімді қалай жеңілдетеді дейсің ғой? Иә, сен бұл нәрсені әзірше түсінбеуің мүмкін. Балапаным.....
