Ауаның өзінде де көк шырай қап,
Самал жел көк бояуын төксін ойнап...
Көкшетау!
Көгілдір нұр!
Көкпеңбек көл,
Армысың,
Көгорай бел,
Көкшіл аймақ!
Армысың!
Айдын көлім,
Бурабайым,
Алдымнан шықты-ау қайың,
қарағайың.
Аталар ат шалдырған
алаңқайда
Менің де ізім қалсын,
Аралайын.......

Туған ел!
Қайдан сендей жай табылсын?
Ақының асылыңды айта білсін.
Сарыарқа!
Басқа алтынға қызықпаймын,
Сен менің шексіз алтын байтағымсың.
Көріндің маған ыстық өзің бірден,
Мен бұрын Жезқазғанның жезін білгем.......

Құшағыңды, туған ел, маған аштың,
Самалыңа сағынып араластым.
Сандуғашы тұс-тұстан сайрағанда
Тоғайында толқыдым Сарыағаштың.
Қарағаш пен қайыңы тұнып тұрған,
Сыңғырлаған сырғасын іліп тұрған...
Кеуде керіп сімірдім ауасынан —
Менің қайғы-мұңымды ұмыттырған.......

Бәрі шаттық. Бәрі ұнау,
уайым-қайғы жоқ тегі...
Басқалау ма еді, Тәңір-ау,
балалық шақтың көктемі.
Құйғанда лезде жаңбыр да,
құйынын басып көп шаңның.
Қаулайтын үйдің алдында
кеудеге дейін көк шалғын.
Жуатын көзін әйнектің......

Сайран салам сағынышпен келем де,
Қарлығаштар айналады төбемде.
Қырымнан да, Римнен де артықсың,
Сенен ыстық жер жоқ маған әлемде.
Баладай пәк бауырың да, досың да,
Бауырыңа бас, шұрқырасып қосыл да.......

Маздақ от маңдайымды сүйді менің,
Басымды қасиетіңе идім, елім.
Басылмай сағынышым келгенімде,
Алдымнан шықты мұңлы Билікөлім.
Айдының мейрам еді, сайран еді,
Әдемі аймалаған майда лебің...
Алдымда жатты тағы жаутаң қағып,
Айрылған айнасынан Айнакөлім.......

"Талас" деген — грекше "теңіз" деген,
Бір кезде ел мұнда құрғақ жер іздеген.
"Үшарал" — сол кездегі табылған ат,
Жер аты — ескерткіш сөз, ең ізгі өлең.......

Бір жерде тұрлау таппаған,
Қосылмай малы қаптаған,
Бөлініп қонған қазақты
Кімдер де кімдер шаппаған?
Бағынып бірақ қалмаған,
Тәуелсіз қайран жан далам!
Жер бар ма жалпақ төсіңде......

Бақытым — далам деймін,
Қол қоямын.
Жаз гүлдеп, күзде бірге сарғаямын.
Ғажапсың,
Қасиетті де,
Данасың да —
Даласы аруананың, желмаяның!
Алатау, Қаратаудан сыр аңғардым......

"Жасаған, әуелі халықты аман сақта,
халық ішінде қалқайтып бізді аман сақта".
(Әжемнің ұйықтар алдындағы дұғасынан)
Өз Отанын келетін танытқысы,
Халықта көп кеудесі жарық кісі.
Халық даусы қашанда айбынды, асқақ,
Қай кезде де қаһарлы халық күші.......