Нұрын шашқан күніміз,

Айжұлдызды түніміз.

Мәпелейтін, әлпештейтін,

Ана біздің гүліміз.

Мынау пәни жалғанда,

Анадан асқан жан барма!

Мәпелеп сені өсірсе,

Сыйла, анаңды ардақта.

Анашым күн нұрындай сәуле шашқан
Мейірімді жүрегімен баулап алғаш.
Кіп кішкене кезімде кірпік қақпай,
Түніменен әндетіп мені баққан.

Ана деген әлемнің күнімен тең
Күн болмаса әлемнің мәні неден?
Сол секілді анаңныңда орыны бөлек,
Ана асыл жүректің әнімен тең.