Тасыр қоғам ілмей мені қаперге,
Мен көбеңсіп жүрмін мынау жат елде.
Тұсауымды сенде кестім ең алғаш,
О,туған жер, сенсің анам, әкем де!

Сағынышқа саған деген ұмсынып,
Ойланамын, барсам ба деп құлшынып.
Дәруіштей күйге салып қойды ғой,
Қаладағы мынау...

Жүрегім соғар,екпіндеп биік екпіндеп,
Жіберер шақта жанымды тежеп текпін жеп
Далаға шығып, аңырап ұзақ қараймын
Туған жер жонын аралап бірақ кеткім кеп

Пенделік мені текпіге алып, көп күн деп
Жетпеген жерге жеделдеп басам жеткім кеп
Жұртымды аңсап,...

Поэзия деген не десе, бір сөзбен айт десе, поэзия деген серт дер едім. Бұған біреулер «Көркемдік ше, көркемдік?» деп таласа кетуі мүмкін. Ал мен оларға: «Ант пен серттен асқан қандай көркемдік бар?!» деп айтар едім. Ант пен серт жүректен шығады, сондықтан да ол көркем болады. «Құран ұстап ант еттім», «Семсер ұстап серт еттім» дегендей сөздер содан қалған жоқ па. Ант пен сертте жалғандық та болмайды емес пе.
 

Күн аунап, бара жатыр ғасыр көшіп,
Тарихын тауға дейін асыр десіп.
Алтын құрсақ аман ба?! Асыл бесік
Ер жеттік құмыңда ойнап тасыңда өсіп.

Жер ана ұлың елге үлгілі еді,
Жарқылдап маңдайымнан күн күледі.
Жер жәннәті сенің ыстық құшағың ғой,
Сырын оның мен....

Туған жердің топырағын сүйемін мен!
Сүю ғана, түк емесін білемін мен.
Өзге жерде ғажап мекен бар десе де,
Өз жерімнің топырағына сіңемін мен…

Не десе де, Отаным бар. Бақыттымын!
Сынамаймын, назданбаймын, шақырып мұң.
Бабалардан мұра болып қалған жерді,
Әр уақытта қорғауға....

Асыл жібек, ақ шарқат – жамылғаның.
Ақық бұйым, әшекей – тағынғаның.
Қисық ине сабақтап әжем отыр,
Иілгені секілді қабырғаның.

Сәби ойнап, уілдеп жөргегінде,
Салған әні қандай-ды жеңгенің де.
Бесік басы қайталап, қайырмалап,
Бес-алты рет айтады ол кемінде.

Момын үйде жататын....

Туған жер- қасиетті, қастерлі ұғым.
Қиын күндер өтті бастан әр қазақтың,
Ашаршылық бәрін көрді азаптың.
Егеменді ел атанып нұрлы елім,
Тәуелсіздік алған күн ең ғажап күн.

Маржан жырдан жүрегіме сыр тұнды ,
Мақтан тұтам қазақ....

Мен ғашықпын барша дүние әлемiне,
Мен ғашықпын асқар таулы бөктерiне
Бұл әлемде жетi ғашык мәңгiлiк ,
Қуанамын еш сүрiнбей өткенiне.

Мен қалайша қуанбайын ей ғалам
Осыны ойлап ерекше бiр ойға қалам
Қозы менен Баянды....

Кіндік қаным тамған жерім, туғаным,
Жезқазғаным сыйлаған бар думанын
Балалықтың куәгері өзіңсің,
Тек өзіңе арналады бұл әнім.

Сенсің мені бой жеткізіп түлеткен,
Ақыл берген, өнер берген, нәр берген
65 жыл тарихың....

Туған жерім – алтын қазық, бесігім,
Өзіңде мен дүниенің аштым есігін.
Сен сыйлаған жарық күнмен шынығып,
Топырағыңнан нәр алып мен есейдім.
Туған жерім мысты қалам – Жезқазған
Қойнауында Қаныш бабам жер қазған.
Ыстық қой маған....