Қарауыл Түн кірпігін қаға алмаған
тербетеді бесігін Тыныштықтың.
Жымыңдасқан жұлдыздар......

Аллаһ бізді жаратқан құлы етіп,
пенделердің тәубешіл бірі етіп.
Көрші ақысын жемейтін ұлт болғаннан,
көрген емес ешкімге құны кетіп.
Көне дала төсінде.....

Отан – аспан,
суым,
далам,
Отан – менің сүйікті анам.
Тербететін.....

Гаухар, маржан, асылдардан жаралған
көңілінен көктем нұры таралған.
Ақ пейілдің раушан гүлі бүр атқан,
қазағымның үнін......

Күн нұрын ала самғайтын
қыраның болам, Отаным.
Жеріңді жәннат.....

Оғыландарым!
Айтар жоқ енді атарға оғы барға мұң,
есауандарға сен емен шағынар нарым.
Айбарлым.....

Күндерің шуағы мол нұрлы болсын,
түндерің жарық, тыныш, сырлы болсын!

Жерімнің қойнауы.......

Халқыма періштенің пәктігін бер,
бейкүнә сәби күлкі, шаттығын бер!
Бес күндік жалғандағы.....

Кел, мамыр, мейірлен, мамырлап,
күн нұры шашылсын жамырап.
Жібісін қара жер......

Аяулым менің, ажарың қандай,
тұрамын шалқып назарымды алмай?!
Қолаң шашыңды....