Атадан қалған ақ сауыт
Арамға әбден былғанды.
Басшысы жоқ сорлы елдiң
Малы мен басы ылғанды.
Тасбиықты тастап тас алып,
Сәлде аяққа шұлғанды.
Өнер қылды «жақсылар»
Қасқырша елiн....

Анық асық – әулие,
Кереметке сол ие.
Жаны құрбан жарына,
Керексiз өзге дүние.

Жарынан бөлек жаны жоқ,
Табатын басқа....

Анадан алғаш туғанымда,
Жыладым неге дабыстап.
Кiндiктi кесiп қиғанында,
Анамнан кеттiм алыстап.

Ақ бұйымға орап алғанында,
Құндаққа қойды таңып сап.
Жып-жылы суға....

Айна қойдым алдыма,
Көрейiн деп өзiмдi.
Екi құлақ тарс бiтiп,
Шел басыпты көзiмдi.

Иiс бiлер мұрын жоқ,
Таза ақылдан....

Ажал, маған арақ берсең,
Кейімей мас болып өлсем,
Қияметте түрегелсем,
Айықпай куанып жүрсем.

Сұрау мастан алынбаса,
Күнәм кірге....

Жолама, қулар, маңайға,
Не қылмадың талайға?
Кiм жағады сендерге
Тартқызған азап Абайға?

Соның да тiлiн алмадың‚
Сабадың‚ сөктiң....

Өткен адам болады көзден таса,
Өлді-өшті, оны ешкім ойламаса.
Ол кетсе де белгісі жоғалмайды,
Керектісін ескеріп, ұмытпаса.

Ақыл деген — денеге егулі дән,
Суғарылса кіреді ......

Біреу маған от жақ деп қылды бұйрық,
Жағайын деп ұмтылдым, көңіл жүйрік.
От жаққалы жатқаным –бір үлкен үй,
Отын жиып қойыпты талай күндік.

Шақпақ шағып жібердім, қуға түсті,
Тұтандырып алуым......

Құмарлық деген бiр ит бар,
Жаныңа жау шын ит бар.
Алды-артыңа қаратпас,
Рахымы жоқ тым ит бар.

Бай баласын көп көрдiм,
Кедейлiктi жек......