Сағынып келсем алыстан,
Ауылдан түтін жарысқан.
Будақтап барады жол шегіп
Көктегі бұлтпен табысқан.
Қайырмасы:
Киелі едің сен маған,
Босағаң берік....

Ерте кеттім ауылдан еріксізден,
Білім алу мақсатым, мен іздеген,
Алматыда қанша жыл....

Құстарың ерке көлдегі,
Тербейді желің құрақты,
Құйын да тентек, сендегі
Балалық шағым сияқты.
Іздерім қайда құмдағы,
Су алып қайтқан.....

Әр үйдің бір-бір нәні едік,
Ақылға өзге көнбейтін.
Бәріміз онда бала едік,
Ұл-қыз деп ешкім бөлмейтін.
Таласа кешіп...

Жазшы маған, жан құрбым, ауыл қандай?
Арайлы ма, ақын жан сағынғандай?
Жаңалықтың қалдырмай бәрін жеткіз,
Жауабыңды күтемін сабыр қалмай.
Шықты ма аты ерлердің.....

Дүние есігін аштым нағыз ауылда,
Қақаған қыс,қарлы боран дауылда.
Ес білгенше ортасында тербелдім,
Жүректері жыр деп соққан қауымда
Нұртуғанды жаттап өсіктік бар бала,
Нарттай жырын тыңдаушы едік таңдана
Зейнолланың отты жырын оқысақ,
Демін тартып қалушы......

Ауыл қонды жайлауға,
Дала жатыр жадырап.
Қой қаптады....

Ауыл қандай,
Ауылдағы мал қандай,
Малшы үні құлағыңды жарғандай.
Бабасына бір сыйынып Қамбардай
Зулайды аты,
Қарап құшыр қанғандай.
Ойсыл Қара жарықтықтар
Заңғардай.
Теңселеді тым зиялы.....

Бұл сөзіме сенбе менің мейлің, сен мейлің,
Сен тұрғанда сембеймін де, сөнбеймін!
Бақытыңды таба алмасаң сүюден,
Басқа тапқан Бақытыңа сенбеймін!

Бұл сөзіме сенбе менің мейлің, сен мейлің,
Отан барда сембеймін.....

Ауыл әлем-тапырық,
Арақты жүр сапырып.
Баласы ұрсып әкеге,
Шыға келер ақырып.

Адамы азғын, малы арық,
Мөлиеді......