Ауыл қонды жайлауға,
Дала жатыр жадырап.
Қой қаптады....

Бірде орыс делегациясы қазақ аулына келеді. Келе жатып бір жылап тұрған қазақ қызын көріп:
-“о чем грустишь?” – деп сұрапты.

Сөйтсе, әлгі қыз делегатқа ала көзімен қарап қашып кетіпті.
Мамасына жүгіріп кеп, “мама анау аға жынД ғой деймін, жылап отырсам, маған келіп....

Он сегіз жыл бұрын бай, патша, бектен
Езілген, шерлі болған көкіректен
Жанған ыза жалыны Алатаудың
Астындағы қызудай, сыртқа тепкен.
Октябрь сол қызудың қабын жарған,
Құмыққан жалын үдей....

Сол маңға соға алмадым көптен бері,
Күз бе еді?!
Есімде жоқ, көктем бе еді?!
Есімде тек - даланың өкпек желі,
Есімді алып, құшақтап, өпкен мені,
Сол маңға соқпай кеттім көптен бері.
Сән түзеген Есілдің өңірінде,
Ақ қайыңдар.....

Жол қайда ақиқатқа апаратын?
Ел қайда ақиқат деп аталатын?
Айлакер, арамзалар, алаяқтар,
Аяғы көктен келіп, маталатын?
Сол елде адамға адам - дос бауыр ма?
Адамға ақ жанынды.....