Мен, қарапайым, кішкентай ауылдың тұрғынымын! Өз ауылымның көркейіп, әлеуметтік тұрмыс-тіршілігінің жақсы болғанын қалаймын. Ауылдан жыраққа шыққан жағдайда, яғни қала орталығына бара қалсаң, өзіңе қажетті нәрселердің бәріне қол жеткізесің. Ал, мен ән айтып, би билегенді, қоғамдық ортада пікір тастап, ғылыми жұмыспен айналысқанды қатты ұнатамын. Бірақ, біздің мектепте ән сабағы болғанымен, нағыз маманның болмағандығы қынжылтады, сонымен қатар би үйрететін биші де жоқ.......

Қазақстан шөпті егісті дала қорының көлемі бойынша, дүние жүзінде алтыншы орынды алады. Жайылымдық жерлер шамамен 186млн га жерді алып жатыр (республиканың барлық жер ресурстарының 70%). Жайылымдық жерлер азық жем шөппен,емес және де жабайы аңдарды қамтамасыз етеді. Далалы және таулы аймақтар республикамыздың 180 млн га жерін алып жатыр. Сондықтан Қазақсиан жайылымдық қорларының көлемі бойынша дүние жүзінде (Австралия,РФ,Қытай,АҚШ және Канададан кейінгі) бесінші орында тұр. Республиканың осындай үлкен кең аймақты қамтығандықтан,табиғи ресурстардың алуан түрлерінің бар болуын көрсетеді.
Мысалы Қызылқұмдағы шөлдік жайылымдардан, Алтайдағы шалғындық масиивтердің өсімдік жамылғысының қарқынды түрде өсуінен көруге болады. Осы жерлердің шамамен 10 %ауыл тұрғындарының мал шаруашылығымен,және ауылшаруашылығымен айналысуына берілегн. Халық санағының мәліметтері бойынша жайылымдық жерлерде және шөлді аймақтарда 4-5млн адам тұр ....

Менің ауылым – Ақтөбе. Мен өз ауылымды жақсы көре­мін. Себебі бұл – менің туған жерім. Әркімнің туған жері өзіне ыстық. Ауылым аудан орталы­ғынан 42 шақырым жерде орналасқан. Өзім осындағы №109 қазақ орта мектебінде білім алып жүрмін. Сондай-ақ, сабақтан тыс уақытта газет-журналдар оқы­ғанды ұнатамын. Әсіресе бала­ларға....

......

Белқопамды келді міне сағалап,
Ару құстар қопа көлін жағалап,
Көктем неткен сұлу едің әдемі,
Ұя салды құстар көлді паналап.....

(Қожабақы мектебіне 70 жыл)

Бойында ұлылықтың жатқан ізі,
Келешек ғасырға да мақтан – ісі.
Шуақты, шежірелі тарихы бар
Мектебім – ауылымның мақтанышы.

(«Қожабақы мектебінің вальсі» әнінің өлеңінен)

Қазіргі XXI ғасыр таңындағы әлемдік кеңістікте өз орнын айқындауға ұмтылып отырған Қазақстан үшін де оқушы баланың мектепте орта білім алып шығуы міндетті әрі маңызды іс болып саналады. Ендеше, өткен тарихымыздағы қазақ ауылдарында сондай жалпы білім беретін мектептердің құрыла бастауы – сол кездегі жүргізіліп отырған білім саясаты үшін де және қазіргі орта білім жүйесінің тарихы үшін де елеулі мәні бар дүние. Өйткені қазақтың білімі мен ғылымында, әдебиеті мен өнерінде халқына жарық жұлдыз болып сәулесін шашқан талай ұл-қыздары осындай ауыл мектептерінен қанат қағып шыққан болатын. Сондай мектептердің бірі 1947 жылы іргетасы орта мектеп болып қаланған М.Горький мектебі еді. Бұл – қазіргі №25 орта мектебі. .....

Ауылым сені сағынамын, еске аламын. Еске аламын сол бір кезді өзіңе баратын - дегендей ауылымды сағынғанда жиі барып тұрамын. Біз бұрын ауылда......

Менің аулымның табиғаты көркем, тамаша керемет! Мен ауылым туралы айтып жырлағым да, әндеткім де келеді. Мен Ақтобе облысы, Ясный селосында дүниеге келдім. Кішкентай кезімнен осы ауылымның таза ауасымен демалып келемін. Ауыл маңында Ақтөбе көлі ағып жатыр. Бос уақытымда......

Иә, әр адамға туып өскен өлкесі әрдайым ыстық. Оның топырағы, жарқыраған күні, соққан желі де тамаша. Қайда барсаң да ауылыңды ансайсың, сағынасын. Сол туып өскен ауылында алғашқы рет ана, әке деп айтуды үйренесін. Мектеп табалдырығын аттайсын. Өзіңе ең жақын досты да сол жерден табасың.......