Ақ жайық, арнаға түс арындама
Ару Жайық, ерке өзен, сабырлағын,
Бұл көктемде сен неге арындадың?
Құм мен тастан өрілген жарқабаққа
Ғажап болды-ау осынша бағынбауың.
Жайсаң қызға ел.....

Алдымнан шықшы, ақ боран,
Шабытың болар сақтаған.
Менің де жаным мазасыз,
Бұрқанбай тыныш таппаған,
Алдымнан шықшы, ақ боран!
Сенің де келер.....

Ақбақай деген бұл жер көл болыпты,
Жағалай Ақбақайды ел қоныпты.
Онда да бірден біреу кем болыпты,
Онда да бірге біреу тең болыпты.
Сең көшіп, суға толып өткелдері,
Құс келген думандатып көк пен жерді.
Қиқулап қаздар қайтқан....

Ақ айдын айырбас боп тас қалаға,
Тұрсам да жанға жайлы баспанада.
Парлатып көздің жасын Жайыққа ұшқан
Мен, апа, секілдімін ақ шағала.
Тапқанша сол жағадан.....

Өтеді-ау қай кезде де арманда қыз,
Бүгін біз сол дәстүрді жалғаудамыз.
Болмаса дүниеде сүлу қыздар
Кейінге айтылатын қалмайды аңыз.
Ақбикеш үзатылып барады енді.
Мал берген сүймесе....

Пенде емес малын санап, жатар шөгіп,
Жез тандай ән мен жырды қатар төгіп,
Сыймаған бір ауылға сері Мұхит
Жиірек кетеді екен сапар шегіп.
Бастайды ән жортып.....

Қонатын қаздар қаңқылдап
Мөп-мөлдір еді айдыным.
Ойнайтын сазан жарқылдап,
Есепсіз еді байлығым.
Бетімде самал шайқаған
Билеткем түнде.....

Азамат көрдім, кеудесінде бар қос орден,
Бейнесін таққан алтыннан құйған көсемнің.
Дедім мен, сірә, еңбекпен ерте есейген
Баласы болды-ау осы елдің.
Кездесе бермес құрметің мұндай тосыннан,
Көргені көп-ау, кешкені.....

Алғаш көрген қалада адасуда,
Тұрағы жоқ, келіпті баласына.
Тілдестім де әйелді үйге әкелдім
Мұқтаж болған қиын-ау жанашырға.
Болжауменен үй іздеп кешкірді күн,
Жөн демейді, әрине....

Ақ сазан үркіп кеткен Жайықтаймын,
Ойлардан Жайық жайлы айықпаймын.
Даданың жанарынан мұң байқасам
Айдында ескегі жоқ қайықтаймын.
Не болмақ нәр татпаса.....