Сап-сары күз соныменен келді ме,
Ағаштардан жапырақтар төгілді.
Несібесін жинап жатыр ел міне,
Ауыл маңы бұрынғыдан көңілді.
Жылы жаққа топ-топ болып түзеді бет
Жаз қызығын көрген біздің құстар да.
Алма ағашты күз желі.....

Тиер жылы жүрекке үнің сенің,
Туған күні даусыңды естігемін.
Атам, анам өсіпті сеніменен,
Саған айтып кетіпті ескі кегін.

Мені де маужыратқан-сол бір күйің
Үніндей сонау сырлы....

Тарлан шапқан жолменен
Жортар кейде құнан да,
Жар кездесер көлденең,
Аспай жатып қуанба!

Сұңқар ұшқан қиядан
Самғар кейде.....

Романс

Таң алдында тәтті ұйықтап
Тынықты жас келіншек,
Отырған ол түн ұзақ ,
Орамалын кестелеп.

Алыста жүр сүйгені
Шекараны....

Шықты шынға жарқырап күн ақ маңдай.
Дүниеге туды бүгін бақ қандай?!
Ерте тұрып күнге қарап қуанам,
Жаңа өмірім күліп....

Есігімнің алдында
Бәйтерек бар тым биік.
Тәкаппар бір қалпында
Жайқалады дүрдиіп.

Осы терек сірә да
Құрдас шығар......

Жүзі күлмей, көзі күлген інім бар,
Ол өзінше, шын сырынды ұғынар.
Жыпылықтап кірпіктері,
Жанарының ар жағына тығылар.

Ол көзіңше сөзіңді хош көреді ,
Шұлғып басын ырқыңа да ереді.
Ал ішінен түлкі.....

(Күлшайға)

Жас кезіңде жақсы едің ғой, жеңешем.
Мұнша қатты бола қалдың неге сен?
Ұлғайғанда игі болар ізгілік,
Бұл жалғанда мәңгі тұрам демесең.

Жаз кезіңде жайдары ең ғой, жеңешем,
Қарлы аяздай қаһарлысың неге сен?
Қайда кетті жаныңдағы.....

Жаңбыр жауар, жер кірін жуамын деп,
Күн күлімдер, нұр болып туамын деп.
Бұлттар қаптар, көгіңді түнертем деп,
Дауыл соғар, түнекті қуамын деп.
Өзен шалқыр, тау-тасты....

Адамдардың ежелгі сұр ашуын
Толқын етіп, теңіз тартып алған ба?
Бұрқанады салып шулы асырын,
Ұқсап селі мәңгі кек пен арманға.

Адамдардың ежелгі мол сабырын
Тұңғиыққа теңіз.....