Бір жерлерде, бір сөнбейтін бардай Күн
Елегзимін... Кім бар мені алдайтын?
Сен қайтер ең халге жетсем бір күні
Сенсіз мүлде өмір сүре алмайтын?

Мен қорқамын өртенуден... жанудан...
Шатасудан... Мүлде......

Мына әлемге керек ауа, керек күз.
Әттең, шіркін, біз жай ғана терекпіз.
Мені біреу сүйсе деймін жай ғана,
Мені біреу сүйсе деймін себепсіз.

Сүйсе деп ем қыңыр-қисық қалпыммен.
Салыстырмай гауһар......

Ту сыртымнан атқандарды кешірдім,
Сырт айналмай сатқандарды кешірдім.
Түнегіңді жарығыммен өшірдім,
Кешірімнен күн сәулесін өсірдім.

Талантымды кешпегенді кешірдім,
Күнге қарап өспегенді кешірдім.
Кешірімнен сағы сынар......

Ақтар дағы жанымды жайып... түсін...
Толқын – тағдыр сынайды қайық күшін.
Ғайып құсым, сипайын маңдайыңнан
Сипайыншы... сен оған лайықтысың.

Бар екенсің! Мен соған шүкір дегем.
Сезімімді қайтейін......

Өтіп жатыр күндерім
қуанышсыз, қайғысыз, үнсіз менің:
көппен бірге жүреді құр сүлдерім.
Күзгі жауын секілді сүйекке өтер
білер ме ешкім....