Отан деген әрбір адамның туған жері, отбасы, бауырлары. Отан ұғымы өте кең. Дүниеге келген әрбір адамның өз отаны болады. Өсе келе отанның қадір қасиетін түсінесің. Себебі халқымыз «Отансыз адам болмайды, ормансыз бұлбұл болмайды» деп бекерге айтпаса керек. ......

Отан сөзі - әр адамның жанына жақын, жүрегіне жылы тиер сөз...
Менің туған жерім – тәуелсіз қазақ жері. Қазақстандай жері шұрайлы, шөбі шүйгін өлкені мен әрқашан да мақтан тұтамын. Биік шыңды асқар таулар, мөлдір көлдер, ну ормандар......

Мен оның күнін сүйем, түнін сүйем,

Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем.

Мен оның қасиетті тілін сүйем,

Мен оның құдіретті үнін сүйем!

Ф.Оңғарсынова

Менің Отаным – кең байтақ қазақ даласы......

Менің Отаным Қазақстан. Қазақстан тәуелсіз ел. Ол ұлан байтақ дала, бейбіт ел. Қазақстанның астанасы Астана қаласы. Қазақстанда пайдалы қазбалар,есепсіз байлық өте көп. Қазақстан жерінде ұлт өкілдері көп. Олар: орыстар, ағылшындар, түріктер тағы басқа ұлттар тұрады. Қазақстан жері өте әдемі.......

Отан – оттан да ыстық

Мен өзімнің Қазақстан жерінде туғаныма қуанамын. Менің Отаным – Қазақстан деп мақтанамын себебі, менің еліме, менің жеріме жететін ел де жоқ, жер де жоқ деп ойлаймын.......

Менің Отаным – Қазақстан. Қазақстан әдемі, бай, тәуелсіз ел. Қазақстанда әртүрлі ұлттар тұрады. Олар бір-бірімен тату-тәтті өмір сүреді. Менің ұлтым – қазақ, ана тілім – қазақ тілі. Қаңзақстанда тұратын әрбір адам өз елі үшін еңбек етіп, өз Отанын қорғауы, сүйуі керек. Мен де өз Отанымды сүйемін.......

Менің отаным - Қазақстан. Мен Отанымды сүйемін. Осы елде өмірге келіп, білім қабылдап келеміз сонымен қатар қазақ тілінде сөйлеуді,қ азақ жұртының салт-дәстүрін білу міндетіміз деп санаймын. Менің Еліме деген махаббатым жүрегімнің түпкірінде жатыр. Отанға деген ақ жүрек махабатты, қандай заң, қандай құбылысы болсын өшіре алмайды.......

Аспанға қарап, ұшқыр қиялға беріліп, түрлі армандардың жетегіндемін. Тап-таза көгілдір аспан. Тіпті бірде жылқыларға, бірде айдаһарға ұқсайтын бұлттар да жоқ. Бұндай кереметке қарап, болашағымды елестетіп жатырмын. Бір уақытта әкемнің «Мадина» деп шақырған дауысын естідім... атып тұрып, етегіме шабысқан шөптерді жалма-жан қағып, әкем тұрған жаққа қарадым. Сөйтсем, қойларым алыстап кеткен екен. Тұра жөнелдім. Қуып жетіп, қойдың басын қайтарып, қандай мықты шабан екенімді есту үшін әкеме қарай жүгіріп келемін. Енді жеттім дегенде анамның: «Қызым, тұра қой. Мектепке баратын уақыт болды», - деген дауысы оятып жіберді.
Иә, соңғы уақытта туған ауылым түсіме жиі кіретін болды. Сондықтан шығарма жазуға бірнеше тақырып берілгенде, еш ойланбастан, бірден өзімнің кішігірім Отаным туралы жазбақшы болдым.......