Ұқтым заман парқын мен:
адамы жез таңдайлы,
ісі жоқ та, ал тілмен
мінбе тисе сарнайды.
Балаушы едім сыйлы ерге
ұғар деп ел қайғысын....

Сезiм жолы сан мәрте сыналғанда,
Өмiр сыйын ұсынды бұларға да.
Бүгiн, мiне, қос ғашық қос аққу боп,
Сапар шектi бақытқа бiр арнада.

Шымылдығы шаттықтың түрілді де,
Естіртті ән ғып өмірдің....