«Біз үшін ортақ тағдыр – бұл біздің Мәңгілік Ел, лайықты әрі ұлы Қазақстан! Мәңгілік Ел – жалпы Қазақстандық ортақ шаңырағымыздың ұлттық идеясы. Бабаларымыздың ұлы арманы».
«Тәуелсіз Қазақстан!», «Қазақстан Республикасы»! Неткен керемет, киелі ұғымдар! Бұл ұғымдардан, Отанымыздың тәуелсіз, еркін мемлекет екенін бірден аңғаруға болады. Бүгінде біз – қанатын кеңге жайған егеменді елміз. Көк туымыз желбіреп, сол жағымыздағы мақтаныш сезімімен дүрсілдеп тұрған жүрек әнұранымызға әуен қосып, әнұранымыз асқақтай шырқалуда.
Тәуелсіздік туының желбірегеніне де, міне, 29 жыл....
Балалық бал дәуреннің уақыты өтіп, жігіт болып, тебіндеп мұрт шығып, өмірдегі өзіме тиесілі тізгінімді қолыма алғалы да біраз уақыт болып қалды. Яғни, студенттік күндер артта қалып, қызметке араласып, болашақтың босағасын тұрғызуға білек сыбана кірісіп кеттім. Әйтсе де, осы қалап жатқан босағамнан кім аттайды, ол жарымды қалай жолықтырар екенмін деп ойланып жүрдім. Өтіп жатқан көп күндерімнен ешбір айырмасы жоқ – биылғы жылдың 31-ші наурыз күні Тараз қаласына жиенімнің тойына бардым. Той басталмай барғандықтан, құда-құдағи және құдашалармен алдын ала танысып алдық. Бір топ құдалардың ішінде, талай түндер бойы көз алдыма елестетіп, тым болмаса мына өмірде сұлбасын бір көрер ме едім деп армандаған аруымды көргенде, кенет ток соққандай «селт» ете қалдым.Таяқ тастам жерде, жан-жағына жайбарақат қарап тұрған құдашаға ебін тауып жақындап барып, тіл қаттым. Таныстық. Есімі – Меруерт екен. Тым тықақтап тіл қатып, үркітіп алмайын деп қолайлы сәтті күтуге бел будым. Кешке басталған тойдың бастапқы абыр-сабыры өтіп, орын-орнымызға жайғасқан соң, Меруерт жаққа байқатпай көз қырымды салып отырдым.Арманымдай аруым таяқ тастам жерде отырған Еркебұлан атты жігіттің өзіне көз тігіп отырғанын білместен бейқам отыра берді.
Тамада серпіліп сөйлеп, төгілтіп тост айтып, тойға келген қонақтарға рет-ретімен сөз беріп жатыр. Менің барлық есіл-дертім Меруертке ауып кеткелі қашан.Той шіркін де созылып бітпей қойды. Тойдың аяқталуын күту себебім, тойдан соң жастар оңаша кафеде қызықшылықты одан әрі жалғастыруға уағдаласқан едік. Той бітіп, жастар жағы әлгі кафеге аттандық. Жастардың ішінде Меруерт те жүр. Тойда айтылған тілектер кейде қайталанып, кейде жаңа бір қырынан тосын тілектер айтылып жатыр. Антракт жарияланып, биге кезек берілді. Тамылжыған тамаша вальс тің әуені сызыла басталғанда, әбжіл қимылдап Меруертті биге шақырдым......
Семейге көктем ерте келді. Бірақ тосын келді. Біреуге - жол, біреуге - қор болып келді. Десе де, көптен бері көңілімде жүрген көмескі ойды сеңдей соғып кетті. Жол болды дегенім –өз басым шын сүйгенімді кездестірдім. Қор болды дегенім –маңайымдағылардың махаббаты. Осы әңгімесымағымды жазуыма ықпал еткен, қарындасымдай көретін қазақтың қаракөз қыздарының бірінің басынан өткен әңгімесі еді. Ендеше сөзімді «жол болдыдан» бастайын.
Шынымен де менің жолым болғыш. Семейдің білдей бір зәулім университетінде оқып жатырмын. Талайлар бұл орынға түсе алмай быжақтап жүр, ал мен ұйқтап жүріп, тәлейім болып түсіп кеттім. Содан арқаны кеңге салып, Өскеменге, жүріп жүрген қызыма аттандым. Албырт көңілім алып ұшты ғашығыма.
Сәскеде Ертіс бойында Қаракөзбен кездестім. Қол ұстасып, қауышып, жағалауда көп жүрдік. Кешкісін оны биге шақырдым, дос қызымен келді. Есімі- Гүлмира. Сол түні бидің түбін түсірдік.
Ертесінде түстен кейін Семейге кайтатын болдым. Қаракөзбен қимай-қимай қоштастым. Ол суық қоштасты...жанарында қимастықтан гөрі қиналыс бар......
Маған 26 қараша күні агентте бір бала достық хатын жіберді.Өзінің есімі кездеспейтін есімдердің бірі.Екеуіміз таныстық,бірақ көп сойлескен жоқпыз мен агенттен шығып кеттім.Кейін 28 қараша күні агентке кірдім,ол отыр екен.Сосын біраз әңгімелестік өзіміз жайлы айттық.Ол өлең жазғанды жақсы көреді екен.Маған арнап бір өлең шығарды.Сөйтіп біраз әңгімелестік,жүрегі таза жігіт екен маған ұнады.Содан менің нөмерімді сұрады,мен бердім де,агенттен шығып кеттім.Содан бір кезде түнгі сағат 11де мынандай смс жіберді:Әлемдегі ең сұлу қыз Айко қайы рлы түн,тәтті түстер көр деп,қасына атын жазып жіберді.
Мен қуандым оғанда жауап жаздым.Сөйтіп келесі күні бірімізбен жақын араласып кеттік,сосын бір күндері арамызда махаббат сезімі пайда болды.Өзімде қалай ғашық болғанымды білмей қалдым.Ол маған күніге өлеңдер шығарды.Бір күні маған өз сезімін білдіріп,"қызым боласын ба,мен сенің жүрегіңе ешқашан дақ түсірмеймін деді."Мен басында таң қалдым,сосын ойланып келістім.Күніге өлең жазып менің жүрегімді жаулады,күннен күнге бір-бірімізді сүйе бастық.Телефонмен сөйлестік,ең алғаш даусын естігенімде қобалжыдым,ұялдым.Сөйтіп оған қатты бауыр басып қалдым.Бір-бірімізді бір айдай жақсы танып білдік.Бір күні кездесуге шақырды.Кездестік,кездескен күніміз қыстың бір суық мезгілі.Ол мені ұнатты,мен оны ұнаттым.Сөйтіп екеуіміз кездесіп жүрдік,бір-бірімізге сондай бауыр басып қалдық.Мен оны өмірден артық жақсы көріп қалдым.
Кездесіп жүрдік мен онымен кездескенде сондай бақытты болып жүретінмін,тезірек кездессек ғой деп асыға күтетінмін.Біз өзіміздің арманымызды айтып,соған жетеміз деп уаде бергенбіз.Мен оны басқа қыздардан қызғанатынмын.Өзінен екі жас үлкен бір қыз оның артынан қалмайтынын айтқан болатын маған.Мен оны білгенімде жаман қызғаншақ болып кеттім,мен сол қыз оны дуалап немесе менен тартып алады деп жаман қорықтым.Бір күні ол ауырып қалды,мен қатты уайымдадым.Қатты ауырғандықтан оған больницаға жатуға тура келді,сөйтіп ол озінің туған жер і Таразға кетті.Кетерде маған:"мені күт,бір айдан кейін емделіп тез келем деді......
Қарттық жасқа келдің де,- деп Абай өкініш білдірген балдай тәтті балалық шақ десеңші!?Қанбаған ойын, тарқамаған құмарлық алаңсыз еркелік... айта берсем таусылар емес. Біз - әлем балаларымыз. Әлемде қанша халық бар, сонша халықтың ұрпағы- балалары ғой. Бәрі-бәрінде бақытты балалық па, ойланып көрейікші... Мен бейбіт елде бақытты өмір сүріп өз қалауыммен білім алып, ата-анамның қамқорлығына бөленудемін. Не ішем, не кием деген қажеттілік жоқ. Мен- сондай бақытты баламын. Санам- сергек, ойым- ұшқыр, жан жағым- аман. Бұған артық не керек маған?!
Теледидарды қосып, шетел хабарларын тыңдасам немесе газет ақтарып оқып отырсам, неше түрлі оқиғаларды оқып ,жағамды ұстаймын. Соның көбі- балалар десем де болады. Өйткені мені өзім құралпы балалар өмірі, тағдыры қызықтырады ғой. Құлдықта ұсталған балалар, зорлық- зомбылыққа ұшыраған сәбилер, зиянды әрекетке бой алдырған балалар, тіпті панасыз қанғыбастар қаншама? Оларды көргенде, қатты қиналамын. Сәбилік күлкі алаңсыз бақытты балалық шақ қайда қалды деп?..
Әлемнің барлық балаларының тілегі- бейбітшілік. Қатыгез жандар оған да қаяу салды. Жазықсыз зардап шегіп, ата-аналарынан айырылғандарын естігенде, көкірегің қарс айырылады.Анау Беслан оқиғасы, ұшақ апатының құрбандары, қанды қақтығыс арасында құрбан болғандарды айтпай кетуге болмас......