Кешігіп неге жолықтың??? Міне, бұл өлеңді тыңдап жүргеніме 1 жылдан аса уақыт болыпты... 2012 жылддың 20 жүлдызында мен сабақтан шаршап келгеннен кейін жатып қалдым. Біраз уақыт өткеннен кейін үйқыдан тұрсам, жүрегім айнығандай болып, біртұрлі болдым. Бірақ сонда да сабаққа бардым, ол кезде мен 11 сыныпты бітіргелі жүргенмін,тестке дайындалып. Сол күні сабақта ұзақ отыра алмай апайдан сұранып кеттім, ауырып тұрмын деп. Үйге жылап келдім. Мамам түрімді көріп шошып кетті, не болды деп. Сол кештен бастап ішім қатты ауыра бастады,Түнімен ауырып шықтым,ұйықтамай. Ертесіне азанда мені больницаға көрсетуге мамам алып келді онда маған аппендицит деген диагноз қойып,сол күні орталық ауруханаға жатқызылдым. Түстен кейін,яғни түскі үзілістен кейін, врачтар жұмысқа келе бастады,ол кезде мен аурухананың қабылдау бөлімінде отырған болатынмын. Врачтар келгеннен кейін мені тексере бастады,бірінен соң бірі. Сол аурухананың хирургия бөлімінің г л.врачы тексеріп жатқанда ішке бір ағай кіріп келді,жасы 45-46жас шамасында екен бірақ ол тіптен жас көрінетін . Мен ана ағайдан көзімді ала алмай тұрып қалдым, тіпті ауруымды да ұмытып кеттім...Сөйтіп, ол ағайға бір көргеннен ғашық болып қалдым. Сол кұні маған 1 сағаттан кейін операция жасайтын болды, өзім ауырып жатсам да операцияға жаңағы ағай қатысса екен деп ойлап жаттым, маған алдын ала обезболивающий салып қойған еді. Сөйтіп мені 20 минут өткеннен кейін операция бөлмесіне алып келді, қарасам жаңағы ағай жүр екен оны көріп қуанып кеттім. Содан ол ағай маған наркоз салатын болды. Қолымды ұстап бір нәрсе кигізді, сол кезде байқадым оның үйленгенін, оң қолынан неке жүзігін көргенде жүрегім сыздап қоя берді. Операциядан кейін ертесіне обход болатын болды мен болсам кешегі ағай келетін болды деп қуанып болып жатсам, ол ағай араларында болмай шықты......
Ғашықтық... Ғашықтар... Мына бұрышта бүктетіліп, екі тізесін құшақтап, басын жерге қаратқан күйі қара көздерінен ащы жасты аямай төккен балауса жас қыз да сол ғашықтың бірі. Өмірінің мән-мазмұны, бар қайғысының себепшісі болған сүйіктісінен айырылған ғашықтың бірі. Жүрегіне бақыт ұялатып, «сүю» деген аяулы сезімді сезіндіртіп, өзін өмірден артық жақсы көретін адамынан айырылған ғашық. Бұл ғашық өмірдің өзіне осындай қаралы да қайғылы сый тартатынын білме-ді де, сезбеді де. Ертеңіне не күтіп тұрғанын алдын-ала кім сезіп-білген.
Махаббат та сол күтпеген сыйлықтың бірі емес пе?! Өмір бұған мөлдір махаббаттың, таза сүйіспеншіліктің аялы, пәк сезімдерін сыйлап бақытты етсе, ежелден келе жатқан жауластықтың өшкен отын қайта тұтатып, қайғыға душар етті. «Кімді таңдаған жөн? Не істеймін?» деген жауабы жоқ сұрақтар санасын улап, жанын жаралады. Онсызда жаралы жүрекке сүйіктісінің қазасы қосылып, өмірден түңілді. Қанға боялған ғашық жүрегі сүйіктісін ойлауменен ғана кеудесінде әлсіз соғуда. Қос ға-шықтың махаббатының арасында бөгет болып іскерлік бәсекелестіктен туындаған әкелердің өзара жауластығы тұрып еді. Жауластықты, әке-шешені бәрін тастап, тәуекелге бел буып, бірге болу үшін алысқа кетіп қалмақшы болды. Бірақ... Әкелері: «Егер қосылатын болсаңдар, теріс батамды беріп, қарғысқа ұшыратамын!» деп Құдай атымен ант-су ішкен болатын.
Ғашықтар теріс батасыз да бақытсыз екен-діктерін білетін. Енді оған теріс бата қосылса, өмірлері тозақтың тозағы болмай ма? Осының бәрінен шаршаған жас жігіт бақытты болар жол іздеп, миы айналып келе жатып, жолға да қарамай апатқа ұшырап, о дүниеге аттанды. Бәлкім, оның жаны бақида жай тауып тынышталар. Кім білсін.......
Сәлеметсіздер ме? Мен бұл топқа жиі кіріп, әртүрлі тағдыр иелерінің хикаяларын оқимын. Біреуіне көзіме жас алып, жан ашыса, екіншісіне сүйген ғашығымен бақытты екенін оқып, қуанып қаламын. Ал бүгін мен сіздерге өз басымдағы хикаямды айтып берсем деймін. Мен биыл 11 сыныпқа көштім. 10-сынып оқып жүргенімде 11 оқитын А.есімді баламен агентте сөйлесіп жүрдім. Әрине, тек дос ретінде. Менен жігітін барма? Көшеге шығып жүрсінбе? деп сурайтын. Ол, ягни А. кызқұмар, тентек бала болатын. Ал, мен мектеп мақтанышы, оқу озаты, тәртіпті қыз болатынмын. Сөйтіп екеуміз сөйлесіп жүрдік.Бұрын мен мектепте оған мүлде мән бермей жүре беретін едім. Енді онымен сөйлескелі оны сырттай қарап жүрдім, қандай бала екенін. Бірде маған агентте менің қызым болшы, бақытты боламыз деді. Мен оған әрине, сенбедім, алғым келмеді. Өйткені ол қызқұмар, әрбір қызга осылай айтатын. Тағы оның көп қызының қатарына қосылғым келмеді. Сөйтіп оған, жоқ, мен ешкіммен жүргім келмейді дедім. Ол болса артымнан қалмады. Сөйтіп, 2 айдай артымнан қалмай жүрді. Мені сүйетінін, менсіз өмір сүре алмайтынын айтты. Мен оған сүйетінінді дәлелде дедім. Сонда ол кездесейік, саган бетпе-бет сөйлескенде айтамын деді. Сөйтіп 2011ж,31 желтоксан, Жана жылда екеуміз кездестік. Маған сені сүйемін, маған сенші деді. Мен ойланамын дедім.
Сөйтіп, 2012жылдың 11 қаңтар күні сөзін алып, жүре бастадық. Менің алғашында оған деген сезімім болмады. Бірақ бірте-бірте оған бауыр басып қалдым, оны қатты сүйдім.Солай бақытты күндеріміз өтіп жатты. Кездесулер, түнім ен телефонмен сөйлесулер көп болды. Ол 11 бітірді. Жазда да кездесіп жүрдік. Бірақ ол көбіне ауылда болмады. Көрші ауылга барып, сонда көп уақытын өткізді. Мен оған неге ауылға келмейсін, ана ауылдан неге шықпайсын, әлде біреуге барып жүрсінбе деген сұрақтар қоя бастадым. Ол болса, ондай ештеме жоқ екенін айтты. Мен сеніп жүре бердім. Бірде, қыздардан оның көрші ауылда баска қызга барып жүргенін естідім. Дереу, онымен сөйлестім. Ол болса, ешкімге барған жоқпын, тек 1-2рет сөйлестім болды, мен сені сүйемін жалғыз сені деді. Мен сөзіне сендім, оны сүйетін едім өйткені. Сөйтіп, екеуміздің жүргенімізге 7 айда болып қалды. Мен жазғы демалысымда Ақтауда жүрдім. .....
Пән: Қазақстан тарихы Ұзақ мерзімді жоспар: Қазақстан Ұлы Отан соғысынан кейінгі жылдарда (1946-1953 жж.) Сабақ тақырыбы: Қазақстандағы әскери-өнеркәсіп кешені. Оқу мақсаттары: 9.3.1.1 қоғамдық-саяси өмірдің ерекшеліктерін түсіндіру және өзіндік интерпретация жасау. 9.3.2.1 ХХ ғасырдың екінші жартысындағы әскери-өнеркәсіп кешендерінің Қазақстанға тигізген зардаптарын талдау. Сабақ мақсаттары: XX ғ. ІІ ж. әскери-өнеркәсіп кешендерінің Қазақстанға тигізген зардаптарын талдап, дүниежүзі тарихы контекстінде қарастыру......
Тақырыбы: Абай Құнанбаевтың 175 жылдығына арналған әдеби кеш
Байқаудың мақсаты: халқымыздың дана ақыны, ғұлама ойшылы, сазгер Абай Құнанбайұлының өлеңдері мен әндерінің таралуын насихаттау, бүгінгі ұрпақтарының Абай мұрасына қызығушылығын арттыру, оқып – білуге, тани түсуге ынталандыру. Сыныптан тыс іс – шара көрнекілігі: Абай портреті, ақын туралы айтылған ұлы адамдардың сөздері фотасуреттер, слайдтар. Өткізілген күні: Қатысатын студенттер: 1-2 курс
Не адамзат соғысты құртады, не соғыс адамзатты құртады. Джон Кеннеди Соғыс. Сонау бір қанды құйлы заман. Толарсақтан саз кешкен, етігімен қан кешкен кезеңде кеңестік дәуірде өмір сүрген еліміздің әрбір азаматы бастарын өлімге тікті. Әлемнің тең жарты бөлігін алып жатқан қызыл империяны қорғады. Өзге ұлттар секілді қолындағысын майданға жөнелтті, «жаным арымның садағасы» ұғымын берік ұстанды. Республикада танк және ұшақ жасауға ақша жинау қозғалысы жүрді. 1941 жылдың күзінде Бүкілодақтық лениндік коммунистік жастар одағы (ВЛКСМ) атындағы танк дивизиясын құруға қаржы жинала бастады да, бір жылға жетер-жетпес уақыттың ішінде армия қазақстандық комсомолдардан 45 жаңа танк алды. Кейінірек халық қаражатына тағы 10 танк колоннасы, бірнеше авиациялық эскадрилия, торпедо катерлер мен атаулы ұшақтар жасалды. Соның нақты дәлелі - қазақ халқының біртуар ұлы, ұлт атын әлемге көтерген Қажымұқан Мұңайтпасовтың қартайған шағында ел арасында өнер көрсетіп, тапқан қаражатына ұшақ жасап майданға жіберуі. Жалпы соғыс жылдары Қазақстан халқы жауынгерлік техникалар жасауға 480,3 миллион рубль жинап берді. Соғыс жылдарында Қазақстанның ауыл шаруашылығы да өз үлесін қосты. Атап айтқанда, еліміз 30,8 миллион пұт астық, 14,4 миллион пұт картоп және көкөніс, 15,8 миллион пұт ет, 3 194 мың центнер сүт, 17,6 мың центнер жүн берді.....
Ешкім де, ешнәрсе де ұмытылмақ емес! Соғыс – күйретуші күш! Дәл солай! Барды жоқ ететін, тауды жер ететін. Жер бетіндегі тіршілік атаулының бәрін жалмап жұтатын ажал. Ұлы Отан соғысы халқымызға төнген ең ауыр күндер болды. Төрт жыл, 1418 күн мен түн бойы өз жері мен Отаны үшін, келешек ұрпақ үшін жан қилы соғыс жүріп жатты. Сол кездегі Кеңес Одағының басқа халықтарымен бірге жауды талқандап, жеңіске жету ісіне қазақ халқы да өзінің лайықты үлесін қосты. Қазақстандық жауынгерлер Брест қамалынан бастап Берлинге дейін барды. Олар Сталинград түбіндегі жертөлелерде, Днепр өткелінде, Москва мен Ленинград үшін болған ұрыстарда батыр ерліктер көрсетті. Украинаны, Кавказды, Белоруссияны, Қырымды, Прибалтиканы азат етті, Польша, Румыния, Венгрия, Чехословакия, Болгария, Германия жерлеріндегі майдан жолдарында жеңіс туын көтеріп өтті. Ұлы Отан соғысы жылдарында біздің қандастарымыз қатыспаған бірде - бір үлкен шайқас болмады Сол қанды кезеңді еске түсіріп, елестететін газет-журнал матералдары немесе радиотелехабарлар, кинолар аталар ерлігін мақтаныш тұта бізге жеткізді. Иә, содан бері жарты ғасырдан астам уақыт өтсе де, ешнәрсе де ұмытылған жоқ. Ұлы Отан соғысы... Бұл сол кездегі кеңес халқының ержүректілігі мен төзімділіктерін паш ететін, тарихта мәңгі қалатын күн. Бұл күнді соғыстың алғы шептерінде қайсарлықпен шайқас жүргізіп, ерліктің сан үлгісін көрсеткен ардагерлер тойлайды. Неменеңе жетістің бала батыр, Қариялар азайып бара жатыр Бірі мініп келместің кемесіне, Бірі күтіп, әнеки, жағада тұр, - деп тебіренген Мұқағали мұңында жұмырбасты пенде үшін теңдессіз құндылық ұрпақаралық қимастық, сыйластық сезімдері мөлдіреп тұр. Қариялар азайып бара жатқанын әсіресе олардың ортасында Ұлы Отан соғысынан аман оралған ақсақалдарымыздың қарасы жыл санап азайып барады емес пе?! Солардың жанымен, қанымен, терімен, көз жасымен, күшімен, ісімен, ерлігімен, атаның туын жықпай, ананың намысы үшін туған жердің топырағын жауға таптатпай, еңіреп жүріп жауды жеңіп, тауын шағып, туын жығып, жеңістің таңбасын басқан күн – Жеңіс күні......
Мамыражай бейбіт таңның бірі еді. Кенет батыстан от шарпыған қара түтін бұрқ етті. Дүниедегі өмір сүйгіш,тыныштық сүйгіш жүректер солқ етті.Адам да, жан-жануар да,жаңа ғана гүлге орана бастаған дала да күңіренді.Аналар аңырап,азаматтар күрсініп, балалар ұлардай шулап жатты. Әдемінің бәрін түтінге орап,тәтті сезімдерді мұңға айналдырған неміс фашизмі ашқан соғыс еді... Осы қанқұйлы соғысқа біреу жалғыз ұлын,біреу бауырын ,енді біреу сүйікті жарын қимай аттандарды. Отан қорғау-ұлы міндет. Бірақ тыныштықты, әсемдікті аңсаған Әйел-Ана жүрегі соғыс деген сұрапылға ерлерді езіле, егіле аттандырып жатқан-ды.Сол аттанған ердің бірі менің атам-Айтжан Ділешұлы. Айтжан атам 1917 жылы 1 қаңтарда Орда құмында дүниеге келген. Арғы аталарынан сынықшылық қасиет қонған отбасында үш қыз (апалары Нұржамал, Жұмаш және қарындасы Сақила) және жалғыз ұл менің атам- Айтжан тәрбиеленіп өскен. 1938 жылы әскерге шақырылған, атам Прибалтикада әскери қызметін өтеп, 1940 жылы елге оралған соң «Әжен»№88 түйе заводында бригадир болып қызметке тұрады. 1942 жылы соғысқа аттанады. Жапонияға қарсы соғыс ашылғанда Қытай халық Республикасында Манчужурияда және Жапонияны фашистерден азат етуге қатысқан.Сол кезде «Жапонияны азат еткені үшін» деген медаль берілген. 1946 жылы елге оралған......
«Жұртым» деп – жұмылып, «Елім» деп езіліп қызмет ет. Бауыржан Момышұлы Қазақстан Республикасының Президенті Н.Ә. Назарбаев 1999 жылы 20 қаңтарда сөйлеген сөзінде: «Даңқты өткенімізден күш ала отырып, жаңа ғасырға нық қадам басамыз», – деген еді. Қазақ халқы өз тарихында қиынқыстау кезеңдерді, аласапыран заманды басынан көп кешкен. «Ер етігімен су кешкен, ат ауыздығымен су ішкен» деген мағынадағы сөз – халықтың сол мезгілдерді суреттеп сөйлегені. Ел басына күн туғаңда, адамзат тарихында, әсіресе қазақ тарихында елеулі орын алған оқиғалардың бірі – Ұлы Отан соғысы болып келеді. Соғыс... Бұл сөз өзінің қатыгездігі мен зұлымдығымен, адамдарға деген жек көрушілігімен жасқандырады. Соғыс өрті алай-дүлей боран, құтырған құйын, бейтаныс апат секілді ес жиюға, саналы түрде ойлануға мүмкіндік бермей, кеңес халқының, оның ішінде біздің қазақ халқының басына қара түнек болып үйірілді. Бірақ алғаш күннен-ақ қазақ халқы өз Отанын қорғау үшін бір жағадан бас, бір жеңнен қол шығара отырып, басқыншыларға қарсы тұра білді. Ұлы Отан соғысының қатпарлы парақтарына үңіліп қарасақ, қазақтардың қанды қырғынға қаймықпай соғысқанына ашық көзіміз жетеді. Қара бұлтты сейілтіп, күн шуағын сыйлаған ардагерлер қатары жылдан жылға сиреп қалса да, фашизмге соққы берген аталарымыз болашақ ұрпақтардың жарқын келешегін қамтамасыз ету үшін қасық қандарын аяған жоқ. Арада қанша жыл өтсе де қан майданда «Отан үшін» деп алға ұмтылған, қаһармандықпен ерен ерліктің үлгісін көрсеткен жауынгерлер есімі ешқашан ұмытылмайды. Ұлы Отан соғысы Кеңес Одағы халықтарының тарихындағы қасіретті бет қана емес, сонымен қатар ол халықтарымыздың теңдесі жоқ ерлігі мен қажыр-қайратының, бірлігінің дәлелі еді. Елдік пен ерліктің киесіндей, батырлық пен батылдықтың иесіндей, асылдық пен жасындықтың үлгісіндей аттары аңызға айналған батырларымыз – тау тұлға......
